به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از نیویورک تایمز، این نویسنده شناخته شده اروپایی- آسیایی که با نوشتن داستانی با الهام از زندگینامه خودش که در عین حال دربرگیرنده انقلاب فرهنگی چین نیز بود به شهرت رسید، در خانه‌اش در لوزان سوییس در 95 سالگی درگذشت. 

هان چینی بود و سال ها به عنوان پزشک کار کرد اما با مطالبی که برای مجله‌ها و روزنامه‌ها نوشت شناخته شد و با انتشار کتاب‌هایش شهرتی جهانی یافت. بیشتر آثار این نویسنده دورگه درباره مسایل سیاسی و تاریخی کشورهای آسیایی است و جنگ جهانی دوم، جنگ کره، ظهور کمونیست‌ها، انقلاب چین و از بین رفتن استعمار در آسیای شرقی به کرات در آثار او منعکس شده‌اند. وی نوشتن چند بیوگرافی از خودش و از چهره‌های شناخته شده سیاسی چون مائو تسه دونگ رهبر انقلاب کمونیستی چین و چو انلای نخستین نخست وزیر جمهوری خلق چین نیز در کارنامه‌اش دارد. 

بیشتر آثار او در دوره جنگ سرد خلق شده اند و دکتر هان در آن‌ها به تصویر توسعه سیاسی و اجتماعی شرق برای مخاطبان غربی پرداخته است اما او به دلیل حمایت از انقلاب فرهنگی چین در دهه 60 و 70 که موجب دستگیری بسیاری از منتقدان حزب کمونیست شد، بارها با انتقاد نیز روبه رو شده بود.

در نخستین کتاب وی که با عنوان «سرنوشت شهر چانکینگ» در سال 1942 منتشر شد، او جنگ چین و ژاپن را به عنوان محور اصلی داستان انتخاب کرده است. «خانه من دو در دارد» در سال 1980 نیز درباره میراث نیمه چینی نیمه بلژیکی او نوشته شده است. 

او که اواسط دهه 30 قرن بیستم از دانشگاه ینچینگ پکن فارغ التحصیل شد، در این دوره با بسیاری از رهبران نسل اول و دوم حزب کمونیست چین همکلاسی بود و بسیاری از خاطراتش را در کتاب‌هایش نقل کرده است. 

او با رمان «یک چیز خیلی باشکوه» که سال 1952 منتشر شد شهرتی جهانی یافت. در این کتاب که با تمرکز بر زندگی نامه خود او در اواخر دهه 40 نوشته شده، وی درباره رابطه‌اش با خبرنگاری سخن می‌گوید که یکی از نخستین خبرنگارانی بود که در جنگ کره در سال 1950 کشته شد. 

فیلمی که با اقتباس از این رمان با عنوان «عشق چیز باشکوهی است» در سال 1955 ساخته شد سه جایزه اسکار دریافت کرد و به عنوان یکی از فیلم‌های ماندگار تاریخ سینما شناخته می‌شود. 

خانم هان با سفر به چین در دهه 50 و 60 مشاهداتش از ویرانی اقتصادی در دوره مائو را توصیف می‌کرد. او بسیاری از این مشاهدات را در زندگینامه خودش و تاریخ چین در قالب دو کتاب با عنوان «صبح توفان» در سال 1972 و «باد در برج» در سال 1976 مکتوب کرد. 

وی اوایل دهه 50 گفته بود من به عنوان یک آسیایی می‌نویسم تا زندگی مردمم را منعکس کنم.