عالم قبر یا عالم برزخ 

یکی از منازل هولناک سفر آخرت، قبر است،‌ که در هر روز می‌گوید:
اَنأ بیت الغربه، اَنأ بیت الوحشه، اَنأ بیت‌الدود.
منم خانه غربت، منم خانه وحشت، منم خانه کرم خاکی.
که برای این بیت به اعتبار جسم و روح می‌توان دو معنی را در نظر گرفت.
به اعتبار جسم که محل بایگانی و به خاک‌سپاری در گورستان است، و از سوئی چون میت بعد از قبض روح مواجه است با فعل و انفعالات شیمیائی بدن، به همین منظور، جهت جلوگیری از تعفن بدن و ممانعت از هتک حرمت میت و ... زودتر او را بخاک می‌سپارند.
و به اعتبار روح یا در بهشت برزخی است، یا جهنم برزخی، و یا به تعابیر دیگر، قبر یک وجه مادی دارد، و یک وجه معنوی.
وجه مادی یعنی همان گودال تنگ و تاریک که جسم را در برگرفته.
و وجه معنوی همان وجه ملکوتی می‌باشد، که جایگاه روح است.
که از ارواح مؤمنین یا نعمتهای الهی پذیرائی می‌کنند، و ارواح کفار و فجّار در آنجا معذب می‌باشند.
بهرحال باید دانست که اگر از وقایع جزا و پاداش قبر سخن به میان می‌آید، منظور قبر، به اعتبار جسم نیست، یعنی در گورستان،‌ هیچ صاحب قبری معذب نمی‌گردد، مگر موارد استثنائی، چرا که جزای برزخی در موارد روح قرار دارد، نه جسم.
لذا_اگر صحبت از قبر می‌گردد به جهت این است که انسان‌های مؤمن در قبر با نعمت‌های الهی خوشحال و مسرورند، نه اینکه اگر قبر را شکافتیم باغ و درخت و سایر نعم خداوندی را می‌یابیم.
بلکه منظور بُعد ملکوتی قبر است، که بهشت برزخی نامیده می‌شود.
یا در مورد کافر اگر بیان گردید،‌که قبر او مثلاً پر از آتش می‌شود، بدین معنی نخواهد بود، که اگر نبش قبر کنیم، آتش و سوختن لاشه را در قبر مشاهد می‌کنیم باز در اینجا معنی جهنم برزخی می‌باشد، که روح را در آنجا عذاب می‌دهند، چونکه کفار در برزخ فقط عذاب روحی دارند با قالب مثالی، و در قیامت است که روح به جسم حلول می‌کند و روانه جهنم می‌شود.

صفحات 99 و 100/ یک گام تا قیامت/ اکبر تهرانی شفق/ انتشارات بوستان/ چاپ اول/ سال 1391/ 360 صفحه/ 10000 تومان