ايبنا - خواندن يك صفحه از يك كتاب را ميتوان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعهاي از اكسير دانايي، لحظهاي همدلي با اهل دل، استشمام رايحهاي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...
پس از اثبات دو ساحتی بودن انسان در عالم آخرت این سؤال مطرح میشود که آیا بدن اخروی مان بدن دنیوی است یا خیر و به طور کلی ربط و نسبت بدن دنیوی و اخروی چگونه است. دانشمندان اسلامی برپایه عدل الهی که از اصول مسلم عقلی و قرآن است، اتفاقنظر دارند که بدن اخروی باید همان بدن دنیوی باشد، زیرا عدل الهی اقتضا میکند که نعمت یا عذاب جسمانی اخروی بر همان بدن وارد آید که در دنیا کار نیک یا زشت انجام داده است؛ یعنی میان بدن اخروی و دنیوی این همانی برقرار باشد. اما ملاک این همانی چیست؟ گروهی از آنان بر این باورند که باید بدن اخروی و دنیوی هم به لحاظ ماده و اجزا و هم به لحاظ شکل و هیئت،همان بدن دنیوی باشد و تنها در این صورت است که این همانی صادق است و عدل الهی تحقق مییابد. این عده برای اثبات ادعای خویش به آیاتی از قرآن استشهاد کردهاند. نظیر آیاتی که بر خروج مردگان از قبرها دلالت میکند یا آیاتی نظیر: (قُل یحییها الذی أنشأها أولَ مَرّةٍ) که از آنها بازگشت مجدد همان استخوانهای پوسیده و در نتیجه عینیت استفاده میشود. در مقابل، گروهی دیگر چنین امری را مستلزم اعاده معدوم و محال میشمارند. از این رو هرچند بدن اخروی را همچون بدن مادی و از خاک میدانند، اما به عقیده این عده بدن اخروی ما مثل بدن دنیوی است نه دقیقاً عین آن به لحاظ ماده و شکل.
صفحات 148 و 149/ قرآن و مسئله معاد/ علیرضا اسعدی/ انتشارات بوستان کتاب/ چاپ دوم/ سال 1391/ 212 صفحه/ 3800 تومان
نظر شما