به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «سرای فرهنگ» دانشگاه صنعتی امیرکبیر فضایی کوچک از دانشگاه صنعتی امیرکبیر را به خود اختصاص داده اما مدیران آن اهداف بزرگی را در سر دارند.
 
در فضای اختصاص یافته به این مرکز از کتاب‌های فنی و مهندسی خبری نیست و دانشجویان با دغدغه‌های فرهنگی و برای فارغ شدن از مسایل درسی می‌توانند به این مرکز رجوع کنند؛ مرکزی که هنوز در ابتدای راه است و مسوولان آن تلاش دارند پای دانشجویان بیشتری را به «سرای فرهنگ» باز کنند.

برای آشنایی با «سرای فرهنگ» دانشگاه امیرکبیر، سراغ مدیرکل امور فرهنگی دانشگاه رفتیم و دغدغه‌های فرهنگی مدیران یکی از دانشگاه‌های صنعتی کشور را از زبان خود او شنیدیم.

سیدمهدی سیدی سخنانش را با توضیحاتی درباره فضای دانشگاه و 15 دانشکده آن آغاز کرد و درباره کتابخانه‌ آن گفت: کتابخانه دانشگاه در دو مجموعه مجزا فعالیت می‌کند که نخستین مجموعه همان کتابخانه مرکزی دانشگاه است و بخش بعدی کتابخانه علوم انسانی دانشکده معارف است و حوزه‌های ادبی و دینی را پوشش می‌دهد.

وی دانشجویان رشته‌‌های فنی را نیازمند تحرک بیشتر دانست و گفت: پیش از این کانون‌هایی در دانشگاه وجود داشتند که کوشیدیم با تجمیع آن‌ها به یک کتابخانه واحد دست یابیم تا بتواند از لحاظ کیفی فعالیت‌های خود را ارتقا دهد. بر اساس این تفکر بود که «سرای فرهنگ» افتتاح شد و حوزه فعالیت‌هایش را بخش علوم انسانی و فرهنگی قرار داد.

سیدی هدف از شکل‌گیری یک مرکز فرهنگی را نیازهای دانشجویان به مسایل غیر درسی عنوان کرد و ادامه داد: سعی ما این بود که به صورت تخصصی کتاب‌ها را جمع‌آوری کنیم و برای ما کیفیت آثار مهم بوده و هستند.اکنون 10 هزار جلد کتاب جمع آوری شده که امیدواریم این تعداد را دو برابر کرده و به دانشجویان فعال فرهنگی، اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه خدمت‌رسانی کنیم. 

وی یکی از ویژگی‌های «سرای فرهنگ» را تخصصی کردن کتاب‌ها دانست و گفت: ما آثار را در چند دسته خاص طبقه‌بندی کرده‌ایم و سعی می‌کنیم هدفمان فقط جمع‌آوری کتاب‌ و بالا بردن آمار نباشد. برای مثال بخشی از این کتابخانه به موضوعات پایداری اختصاص داده شده و حوزه‌ای هم به «زنان و خانواده» مربوط است که در آن کتاب‌هایی درباره مسایل مربوط به آسیب‌شناسی زنان گرفته تا نقد فمینیست گنجانده شده است.

سیدی با بیان این‌که ارایه کتاب‌های حوزه ادبیات به کتابخانه دانشگاه معارف واگذار شده است گفت: با تخصصی کردن حوزه‌ها سعی کردیم کتاب‌های این دو کتابخانه با هم همپوشانی نداشته باشند.

وی درباره ویژگی‌های نرم‌افزاری کتابخانه «سرای فرهنگ» گفت: ما هنوز در آغاز راهیم و با این حال کوشیده‌ایم کتابخانه را با استانداردهای دانشگاه تطبیق دهیم. اکنون بسیاری ار فعالیت‌های مربوط به این کتابخانه از طریق وب‌سایت در دسترس دانشجویان علاقه‌مند قرار می‌گیرد. امانت‌دهی هم به صورت مکانیزه است و در واقع «سرای فرهنگ» نمونه کوچکی از کتابخانه دانشگاه و مطابق با استانداردهای آن است.

سیدی نقل مکان این مرکز به فضایی جدید را مانعی بر سر راه پیشرفت سریع‌تر «سرای فرهنگ» دانست و ادامه داد: ما در ابتدای سال تحصیلی و با ورود دانشجویان جدید درباره علاقه‌های آن‌ها آماری تهیه می‌کنیم. از سوی دیگر درصد ملاقات دانشجویان از این مرکز و علاقه‌مندی‌های آن‌ها نیز همواره مدنظر ما قرار می‌گیرد.
 
وی افزود: با بررسی آمار به این نتیجه رسیدیم که مشکل ما برای کتابخوان کردن مردم نبود فضایی به نام کتابخانه نیست و سرای فرهنگ می‌تواند بهانه‌ای باشد برای ورود به فضای کتابخوانی و دانشجویان می‌توانند در رونق این فضا نقش زیادی داشته باشند.

به گفته سیدی،چکیده‌نویسی آثار متفکران و چاپ آن‌ها در قالب کتاب و توجه به حواشی انتشار کتاب را از دیگر برنامه‌های «سرای فرهنگ» دانست و افزود: دانشجو باید با فرایند تولید و انتشار یک کتاب آشنا شود. این موضوع جدا از جذابیتی که می‌تواند داشته باشد، کتاب را وارد زندگی افراد می‌کند و دانشجو را به این باور می‌رساند که وی هم می‌تواند با پژوهش‌ و تحقیق کتاب مفیدی را منتشر کند.

وی درباره جلسات نقد کتاب و علاقه دانشجویان به این موضوع گفت: دانشجو علاقه دارد نظرات موافق و مخالف خود را درباره یک کتاب ارایه دهد و این گونه فرهنگ مباحثه هم در بین دانشجویان و استادان شکل می‌گیرد. برپایی جلسات نقد کتاب و در نتیجه مطالعه گروهی کتاب، از مسایلی‌اند که به بالا بردن سرانه کتاب کمک می‌کند و باید در دستور کار دانشگاه‌ها قرار بگیرد.

مدیر کل فرهنگی دانشگاه صنعتی امیرکبیر ایجاد ایستگاه‌هایی در سالن‌های انتظار دانشگاه و هدیه دادن کتاب را از موارد دیگری دانست که گرچه مستلزم هزینه هستند اما در دوره طولانی بازخوردهای آن را می‌توان در فرهنگ کتابخوانی دانشجویان مشاهده کرد.

سیدی  معتقد است برخی دانشجویان و استادان دانشگاه، فرصت کافی برای جست‌وجوی کتاب را ندارند و باید کتاب‌ها را به سمت آن‌ها برد و این گروه‌ها را از انتشار کتاب‌های جدید و مفید آگاه کرد.

وی در میان صحبت‌هایش از گروهی با عنوان «خیران کتاب» هم نام برد که حاضرند هزینه‌هایی را برای اهدای کتاب بپردازند و افزود:توان زیادی در این مسیر فرهنگی وجود دارند که باید شناسایی و استفاده شوند.

مدیر کل فرهنگی دانشگاه امیرکبیر تهران با تاکید بر اهمیت تعامل با دانشجو و استفاده از توان این گروه، جایگاه کلی «سرای فرهنگ» را در مجموع مطلوب ندانست و گفت: باید در بخش اطلاع‌رسانی قوی‌تر فعالیت کنیم و فعالیت‌های این مرکز را به دانشجویان بشناسیم.

وی مشکل حوزه فرهنگ را ضعف در طرح و برنامه دانست و عنوان کرد: راز ماندگاری ما استفاده از توان دانشجویان است که سبب شده هزینه زیادی هم برای این بخش صرف نشود.

گرانی بهای کاغذ، مشکلی که این روزها صنعت نشر کشور به شدت با آن درگیر است، به بخش انتشارات دانشگاه امیرکبیر هم رسیده است؛ مشکلی که سیدی معتقد است هنوز اثرات آن به طور کامل حس نشده و اگر این روال ادامه پیدا کند تهدید بزرگی محسوب می‌شود.

به گفته سیدی، ناشران و دانشگاهیان باید از تهدیدی که از این ناحیه به صنعت نشر وارد شده به دید یک فرصت بنگرند و کیفیت آثار را لحاظ کنند تا هر کتاب یا نشریه‌ای که کیفیت ضعیفی دارد نتواند از امتیاز نشر بهره‌مند شود.

وی استفاده از فضای مجازی و کتاب‌ الکترونیک را یکی دیگر از فرصت‌های پیش رو دانست و افزود: تولید کتاب الکترونیک در برنامه کلان دانشگاه قرار گرفته و ما هم به این نتیجه رسیده‌ایم که برخی از آثار را می‌توان در قالب نسخه الکترونیک منتشر کرد و همیشه نیاز به استفاده از کاغذ نیست.

سیدی در پایان اظهار امیدواری کرد که در طی یک یا دو سال آینده، بسیاری از اهداف «سرای فرهنگ» محقق شود و دانشجویان بتوانند از فعالیت‌های این مرکز استفاده ببرند؛ فعالیت‌هایی که بهتر است با نیازسنجی از دانشجویان به سمت و سوی خواسته‌های آن‌ها حرکت کند.