به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از پابلیشرز ویکلی، کتاب «بیل و هیلاری: سیاست های شخصی» نوشته ویلیلم اچ. چیف نشان دهنده تصویری از رابطه ای است که ورای رابطه شخصی کلینتون ها شکل گرفته و تاثیر آن بر دست آوردهایشان در زندگی عمومی شان را نشان می دهد. در این کتاب، «چیف» توافق های خصوصی بین این زوج را به تصویر می کشد.
 
وقتی بیل کلینتون در سال 1992 اعلام کرد که دوران ریاست جمهوری اش دوران همکاری است، به پیشروی دورانی بدل شد که از همکاری سیاسی بین زنان و شوهران در کاخ سفید شکل می گرفت اما در این مورد خاص، بر خلاف همکاری فرانکلین و النور روزولت، این همکاری بر پایه یک حرکت عمیق خصوصی و سیاسی بود که اوج و ضعف تمام دوران کلینتون ها در آرکانزاس و کاخ سفید را رقم زد. 

از همان ابتدا هیلاری رادهام می دانست که با ازدواج با بیل کلینتون ریسک بزرگی می کند. مانند تمامی افراد دیگری که با بیل آشنایی داشتند، او نیز هوش غیرعادی او و جاذبه اش را می دید. هیلاری به این نتیجه رسید که سودهای کار کردن برای یک هدف سیاسی مشترک ارزش تحمل کردن کمبودهای بیل را دارد. او را دوست داشت، با او دیدگاه تغییر سیاست های آمریکا را تقسیم می کرد و این شانس را قبول می کرد که خوبی هایش بیشتر از بدی هایش است. 

با موافقت همه، هیلاری مهم ترین عضو حکومت بیل شد. فرمولش ساده بود؛ اگر بیل در دردسر می افتاد، هیلاری به کمک او می شتافت. نتیجه این کار هم شکل گیری درجه ای جدید از قدرت سیاسی برای او شد. 

در سال 1992 این رابطه پویا از همیشه واضح تر شد زمانی که جنیفر فلاورز ادعاهای رابطه 12 ساله اش با بیل را برای عموم مطرح کرد. در حالی که فلاورز هم روزنامه ها و هم رسانه های ملی را در دست داشت، هیلاری بار دیگر به کمک بیل رفت. او با ظاهر شدن در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که بیل یک مرد کاملا قابل اعتماد و مرد خانواده است. 

بیل برای این نجات از  شکست خفت بار به هیلاری مدیون بود. برای همین با واگذار کردن قدرت بیشتر به او پاسخ داد، با این تفاوت که این بار قدرت او به درجه ای کاملا جدید رسید. هیلاری مقامی در جناح چپ در کنار نخست وزیر ال گور می خواست. تمامی تصمیم توسط سه گانه گور، هیلاری و رییس جمهور گرفته می شدند. هیلاری با قدرت از منصوب شدن رییس ستادی قوی که ممکن بود با او مخالفت کند جلوگیری کرد و چند روز بعد به عنوان وزیر بازسازی سلامت انتخاب شد. 

با وجود این که چندین بار فرصت این را داشت تا مصالحه کند و لایحه ای تصویب کند که شامل 95 درصد آمریکایی ها می شد، هیلاری بر پیشنهادهای خود پافشاری کرد. این طور که بعدها معلوم شد، بازسازی سلامت حتی یک بار هم برای رای گیری به صحن مجلس راه نیافت. 

هیلاری یک بار دیگر هم شوهرش را نجات داد. بعد از درز رسوایی اخلاقی کلینتون در ماجرای مونیکا لوینسکی در سال 1998، بیل کلینتون برای مدت کوتاهی فکر می کرد که قرار است مانند نیکسون از او درخواست شود تا استعفا دهد اما بار دیگر هیلاری به او کمک کرد و حتی بعد از این که او به گناهکار بودنش اعتراف کرد در کنار او ایستاد ولی این بار با نجات دادن شوهرش موقعیت خودش را به عنوان یک سیاستمدار خودکفا محکم کرد. 

هیلاری به زودی در رقابت سنا نیز پیروز شد و دوران جدیدی را در روابط شخصی و سیاسی کلینتون ها آغاز کرد اما این بار او شخص اصلی بود و شوهرش او را از پشت پرده حمایت می کرد. برای هیلاری، بالاخره ریسکی که با ازدواج کردن با بیل قبول کرده بود نتیجه داد. 

«بیل و هیلاری: سیاست های شخصی» نوشته ویلیلم اچ. چیف کتابی 400 صفحه ای ست که 4 سپتامبر (14 شهریور) از سوی انتشارات «فارار، اشتراوس اند گیروکس» منتشر می شود.