فرزند آسمان 

پاییز زردروی، با سوز هوای کوهستان که تا مغز استخوان فرو می‌رفت، بیش از انتظار، سرمای خود را به رخ می‌کشید.
به ویژه در کردستان که پاییز و زمستان بیش از نیمی از سال عمر می‌کنند.
ماه‌ها بود در این خطه‌ی سرسبز، کوهستانی، سرد و زیبا، در کنار مردم مهربان و صمیمی‌اش خدمت می‌کردیم و هر روز ماجرایی تازه را به چشم می‌دیدیم.
ـ به چشممان دیدیم که خائنین و دشمنان ملت، چگونه در هنگام نیاز کشور و منطقه، با یکدیگر متحد شدند و بر مردم بی‌دفاع و مظلوم تاختند و خانه و کاشانه‌شان را ویران کرده، به آتش کشیدند.
ـ به چشممان دیدیم که آنان چه جنایت‌هایی تحت نام مقدس آزادی و استقلال انجام دادند و بدین وسیله آزادی را از مردم سلب کردند.
ـ چشمان ما دیدند که شیرمردان و شیرزنانی از این مرز و بوم پُرگُهر، چگونه با تحمل مشکلات، شب و روز با دشمنان داخلی و خارجی مبارزه کردند، تا سرانجام آن‌ها را به خاک مذلت نشاندند.
به چشم خود دیدیم، سربازان و فرماندهان رشید و فداکاری را، که همه‌ی زندگی خود را فدای آزادی مردم گوشه‌ای از کشورشان کردند و در این راه، هیچ مانعی جلو دار نبود.

صفحات 46 و 47/ سروش دوست/ محمد امین شریفی/ انتشارات سوره سبز/ چاپ اول/ سال 1391/ 104 صفحه/ 3200 تومان