حكايت ششم
شيخ طوسی از ابوالحسن دلال قمی نقل می‌كند: «روزی خدمت جناب محمد بن عثمان نايب دوم رسيدم. چوبی در دستش ديدم كه برخی آيات قرآن و اسامی ائمه را بر حواشی آن می‌نويسد. گفتم: آقای من اين تخته چوب چيست؟ فرمود: براي قبرم آماده كردم تا در آن قرار داده شود و من در هر روز يك جزء قرآن درون آن می‌خوانم. تايخ و روز و ماه و سال را نيز نوشته بود كه من يادداشت كردم. بعد از مدتی در همان تاريخ فوت كرد و در همان مكان دفن شد».
شيخ طوسی بعد از بيان اين قضايا مي‌گويد: اين قضايای اندكی است از آنچه در مورد نواب اربعه در غيب صغری (239 ـ 260 هـ .ق) رخ داده است... و از نايب دوم امام دلايل واضح و معجزاتی رخ داد كه بصيرت شيعه را در اين امر زياد كرد و آن قضايا در نزد شيعيان مشهور است.
طبرسی می‌گويد: نواب اربعه به تصريح صاحب الامر (عج) و نصب نايب قبلی امور را برعهده می‌گرفتند و شيعيان تنها پس از مشاهده معجزاتی از هر كدام كه دلالت بر راست‌گوی و صحت بابيت آن‌ها داشت، گفتارشان را می‌پذيرفتند.
صفحه 109/ نيابت امام زمان (عج) در دوران غيبت/ شيخ محمد سند/ ترجمه احمد خوانساری/ انتشارات بوستان كتاب/ چاپ اول/ سال 1391/ 248 صفحه/ 4500 تومان
سه‌شنبه ۷ شهریور ۱۳۹۱ - ۱۴:۰۰
نظر شما