به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری افه اسپانیا، فوئنس یکی از نویسندگان پرکار آمریکای لاتین، سه شنبه 26 اردیبشت در 83 سالکی از این دنیا رخت بربست. از آن رو که نویسنده تا آخرین روز زندگی اش بسیار فعال بود و همچنان در برنامه های ادبی متعددی همکاری می کرد، این خبر همگان را بهت زده کرد.

با خبر از دست دادن این نویسنده بزرگ، موجی از غم جامعه روشنفکری و دولت مکزیک را در بر گرفته که بیش از هر جا در شبکه های اجتماعی شاهد آن بودیم. رییس جمهوری مکزیک، فلیپه کالدرون، از فوئنس به عنوان یک نویسنده و یک شهروند مکزیکی جهانی یاد کرد و دبیر روابط خارجی تاکید کرد که فوئنتس میراث ادبی و معنوی عظیمی از خود به جای گذاشته است.

اگر چه  این نویسنده در دوران حیات خود به جایزه نوبل دست نیافت اما توانست دریافت جوایز بزرگی چون جایزه شاهزاده آستوریاس سال 1994و جایزه 1987 را در کارنامه خود ثبت کند.

اشخاص زیادی از دریافت نکردن جایزه نوبل توسط این نویسنده پرکار ابزار تاسف کردند. مدیر مسوول روزنامه ال اونیبرسال در این باره تاکید کرد که فوئنتس صاحب حجم عظیمی از آثار ادبی بود و همچون نثر زیبایش پر از شور و سرزندگی بود و با همه سزاواری اش از دریافت نوبل محروم ماند.

کارلوس فوئنتس فرزند یک دیپلماتیک مکزیکی، در 10 سالگی با دادن شعار زنده باد مکزیک و مرگ بر آمریکا در زمان پخش فیلم «مرد فاتح» نخستین حرکت سیاسی خود را رغم زد. اما در گذر سال ها به فردی میانه روتر و منعطف تر بدل و منتقدی برای کاپیتالیسم خشن و واقعیت های تلخ کمونیسم شد.

در حوزه زبان، فوئنتس همواره فردی پیشرو بود و سعی داشت قواعد زبان اسپانیایی آکادمیک را بشکند و جانی دوباره به آن ببخشد. وی نظرات و کنجکاوی های روشنفکرانه اش را در مقاله سال 2002 خود تحت عنوان «این گونه می اندیشم» به تصویر کشید و در آن با جزییات مفصلی اعتقادات شخصی ایدئولوژیک و ادبی خود را شرح داد.

نویسنده مکزیکی دو اثر آماده نشر از خود به جای گذاشته است؛ یک مقاله درباره تاثیرگذارترین افراد فقید جهان و یک رمان که در ماه نوامبر رونمایی خواهد شد.

نزدیکان فوئنتس از او به عنوان مردی مهربان و منعطف در روابط فردی اش یاد می کنند. او کمتر از زندگی خصوصی اش حرفی به میان آورد. نخستین ازدواجش با هنر پیشه ای مکزیکی بود که در سال 1970 به طلاق انجامید و پس از آن با خبرنگار مکزیکی سیلبیا لموس وصلت کرد که حاصل آن دو فرزند بود. پسرش در سال 1999 در سن 25 سالی بر اثر هموفیلی در گذشت و دخترش، ناتاشا، پس از آن در 32 سالگی به دلایل نامعلومی جان خود را از دست داد. 

فوئنتس تا روزهای آخر عمر همچون توفان و پرانگیزه و صلابت زیست، او یک بار اعتراف کرده بود که آشیانه واقعی اش یک هواپیما و بدترین ترسش مرگ و وداع با این دنیاست.