به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)همایش بازکاوی روابط فرهنگی تاریخی ایران و عراق با تأکید بر بنیادهای فرهنگی و اشتراکات دو ملت، در اردیبهشت ماه سال گذشته با ارايه مقالاتی از سوی استادان و پژوهشگران عراقی برگزار شد. 

متن این مقالات را می‌توان در کتاب تازه منتشر شده‌ «الصلات الثقافیة بین العراق و إیران: ابحاث المؤتمر الدولی المنعقد بین جامعه الکوفة (العراق) و مکتبه و متحف مجلس الشوری الاسلامی (إیران)» خواند. 
این کتاب به‌تازگی از سوی انتشارات مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی منتشر و به بازار نشر عرضه شده است.

رسول جعفریان، ریيس کتابخانه مجلس شورای اسلامی بر این کتاب مقدمه‌اي نوشته و در آن آورده است: «کتابخانه مجلس شورای اسلامی در روز 13 اردیبهشت ماه 1390 موفق شد با حضور نزدیک به صد نفر از استادان عراقی همایش یک روزه‌ای را در محل مجلس قدیم واقع در میدان بهارستان برپا کند.

هدف از برگزاری این همایش که ماه‌ها برای برپایی آن تلاش شده بود، مرور بر مناسبات فرهنگی و تاریخی میان ایران و عراق بود، مناسباتی که در دوره تسلط حزب بعث خدشه‌دار شده و بسیار آسیب دیده بود. ملی‌گرایی افراطی حزب بعث و تأکید بر عربیت، دشمنی این حزب را با ایران و ایرانی و تشیع به همراه داشت و سبب شد مناسبات چندهزار ساله ایران و عراق به‌ویژه در بخش فرهنگ و زبان و تاریخ خدشه‌دار شود. 

روشن است که این مناسبات بسیار فراتر از مرزهای جاری و اختلافات سیاسی بود و به‌ویژه ایرانی‌ها به دلیل قبور امامان(ع) خود در عراق، اشتیاق فراوانی در رفتن به عراق و حتی ماندن و دفن شدن در آن جا داشتند.
 
به علاوه، مرزهای طولانی و رفت آمد هزاران ساله ساکنان آن نواحی، همیشه این دو منطقه را با سرنوشت مشترک روبه‌رو کرده بود. در این میان، حزب بعث تلاش فراوانی کرد تا دوئیت میان ایران و عراق را به صورت یک اصل ثابت و غیرقابل تغییر درآورد. جنگ هشت ساله این مشکل را بیشتر و بیشتر کرد، اما به دلیل همان روابط استوار گذشته، شاهد بودیم که بلافاصله پس از سقوط حزب بعث، مجددا این مناسبات برقرار شد و رفت و آمد آغاز شد.

در این زمینه، علاوه بر جنبه‌های زیارتی، توجه به مسايل فرهنگی و تاریخی کاری است که باید توسط استادان و عالمان و مورخان دنبال شود. آنان باید با کاوش در این زمینه، بستر همکاری‌های فرهنگی را بیش از پیش فراهم کرده و مانع از تأثیرگذاری مسايل سیاسی در حوزه فرهنگ شوند.

هدف ما از برگزاری این همایش، فراهم کردن زمینه این تعامل فرهنگی از طریق توجه به گذشته بود.

در این زمینه، هدف اصلی پذیرایی از استادان عراقی و شنیدن دیدگاه‌های آنان بود، به همین دلیل به رغم حضور استادان ایرانی، تلاش چندانی برای گرفتن مقاله و یا حتی گذاشتن سخنرانی برای آنان صورت نگرفته بود. در عوض اساتید دانشگاه‌های عراق، برخی برای سخنرانی و برخی برای مقاله اعلام همکاری کرده و حضور بسیار فعالی در این همایش داشتند.»
 
علاوه بر جعفریان، دکتر نصیر الکعبی نيز مقدمه‌ای بر اين کتاب افزوده‌ است. 

این کتاب در 928 صفحه توسط انتشارات کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی منتشر شده است.