1. ضرورت پاسداری از دین
با توجه به اینکه: اولاً، بعثت انبیا همیشگی نیست و با رسالت حضرت ختمی مرتبت گزینش انبیا به آخر رسید؛ ثانیاً، با وجود آزمندی‌ها و هواخواهی‌ها در انسان، امکان ایجاد انحراف و تحریف در دین الهی و به استخدام درآوردن آن در راستای منافع نامشروع خود همواره وجود دارد؛ افزون بر آن، تفسیرهای نادرست و ناصواب از دین نیز زمینه‌ای برای گسترش تحریف‌ها و عدم مصونیت دین از تحریف است، در چنین وضعیتی رفته رفته هدایت‌گری دین از دست رفته و به پدیده‌ای متمایز با فلسفه اساسی خود تبدیل می‌شود؛ بنابراین اگر معارف دینی و نظام مبتنی بر آنها، بی‌حمایت و هدایت از طرف خداوند رها شود، بدون تردید، انسان طمع‌ورز، همین معارف و نظام را هم مورد طمع و استخدام قرار داده، در راه اغراض و امیال خود به تحریف آنها پرداخته و مردم را از دست‌یافتن به عمل به آن معارف محروم می‌سازد. هرگاه این کار پیش از ختم نبوت اتفاق می‌افتاد، پیامبر بعدی، به اصلاح تحریف‌ها و انحراف‌ها پرداخته، تعالیم اصیل آسمانی را احیا می‌کرد؛ اما در دوران ختم نبوت، اگر مسئله امامت را نپذیریم، دیگر کسی با الهام و عنایت الاهی، به حمایت و هدایت بشر نمی‌پردازد و چنین شرایطی از دو منظر سبب هلاکت اکثریت می‌شود.
صفحه 268/ مبانی و پیش‌انگاره‌های فهم دین/ اثر حمیدرضا شاکرین/ انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی/ سال 1390/ 407 صفحه/ 6500 تومان
دوشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما