به گزارش خبرگزاری كتاب ايران (ايبنا) به نقل از الجزيره، روشنفكران فلسطينی دريافته‌اند كه نمی‌توان بين اقدام سياسی و مبتكرانه، به عنوان جزئی از ويژگی فرهنگ فلسطينی‌ها جدايی انداخت؛ فرهنگی كه «فرهنگی تجمعی» است و نسل‌های مختلف فلسطينی در طول 60 سال اشغال، آن را ابداع كرده‌اند.
فعاليت‌های فرهنگی متعددی كه سرزمين اشغال شده فلسطين از زمان اشغال (1948) تا كنون شاهد آن بوده است در حفظ هويت ملی و حافظه جمعی فلسطينی‌ها، از طريق ابداع فكری و ملی و ميراث ادبی و هنری، كه ويژگی آن‌ها مقاومت در برابر اشغا‌لگر و به چالش كشيدن آن است، سهم به‌سزايی ايفا كرده‌اند.
در همين چارچوب، جشنواره «ماه فرهنگی فلسطين» با عنوان «مارس زمين و وطن»، فعاليت خود را در شهرك «كفر قرع» در فلسطين اشغالی آغاز كرد. اين جشنواره در خلال فعاليت‌های خود، روزهای 13 مارس (23 اسفند) را برای سالروز تولد شاعر بزرگ فلسطينی «محمود درويش» و 30 مارس (11 فروردين) را به مناسب «روز زمين در فلسطين» گرامی می‌دارد.
در آغاز اين جشنواره و در مراسمی تحت عنوان شب شعر و هنر، گزيده‌هايی از نوشتههای اديب فلسطينی «سلمان ناطور» روخوانی شد. در ادامه نيز در قالب نمايشی هنری، گزيده‌هايی از اشعار و نوشتههای ادبی شاعران و نويسندگان فلسطينی از جمله «محمود درويش» و «سميح القاسم» خوانده شد.
در ادامه، اديب فلسطينی «سلمان ناطور» با اشاره به نهضت فرهنگی در داخل فلسطين اشغالی، آن را ادامه وضعيت فرهنگی در فلسطين در دهه 60 قرن گذشته دانست كه از ويژگی نيروی انگيزشی اعطای فرهنگی و ادبی و جنبش مردمی برخوردار بود.
وی افزود: روشن است كه فرهنگ فلسطينی ما، بازتاب و ادامه نهضت فرهنگی است كه قبل از اشغال فلسطين، در شهرهای تاريخی اين سرزمين شكل گرفت و انواع گوناگون شعر و ادب و موسيقی و نمايش را با شهرت جهانی به‌وجود آورد.
ناطور تأكيد كرد: اشغال فلسطين و تحميل حكومت نظامی بر فلسطينيان، اشغال كرانه غربی و نيز شكست اعراب در جنگ با رژیم صهیونیستی، همگی محيطی را برای «فرهنگ و ادبيات مقاومت» و رشد آن ايجاد كرد و عليرغم جراحت‌های عميقی كه در اين خصوص وارد شد، وضعيت فرهنگی تازه‌ای شكل گرفت.
از سوی ديگر «مها زحالقه» از حاميان اين جشنواره در سخنانی گفت: بدون شك، حافظه جمعی فلسطين، محور و ستون فقرات و راهنمای ما در ديدگاه‌های فرهنگی و فرهنگ‌سازی است. ما به هر سخنی كه درپی تحكيم روابط تاريخی ما با ميهن‌مان است احترام می‌گذاريم و در مقابل تمام روايت‌هایی كه حافظه ما را برای تقويت وابستگی‌مان به اين سرزمين پر می‌كند سر تعظيم فرود می‌آوريم؛ سرزمينی كه شايسته زندگی و مبارزه فكری و ادبی در جنگی است كه سلاح آن قلم و مستندنگاری است.
گفتنی است نويسندگان و اديبان فلسطينی از زمان اشغال اين سرزمين در سال 1948، در مراحل مختلف، تحت بازداشت، محاصره و يا بازداشت خانگی قرار داشته‌اند. اما نسل فلسطينان ِ پس از اشغال، همواره تلاش فرهنگی و ادبی خود را ادامه داده‌اند و نسل‌های بعدی نيز با درك ميزان چالش‌های موجود، در حفظ فرهنگ و هويت فلسطينی كوشا بوده و در اين عرصه رويارويی، برای بقای فلسطين جنگيده‌اند.
چهارشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۰ - ۱۰:۳۴
نظر شما