تربن در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) عنوان كرد: ارزيابي وضعيت شعر كودك و نوجوان در يك سال گذشته به يك بررسي و جمع‌بندي جدي‌ و جامع نياز دارد.
 
وي افزود: با اين همه يكي از مهم‌ترين اتفاقات در حوزه شعر كودك، فارغ از كيفيت برگزاري و تاثيرگذاري، نخستين جشنواره ملي شعر كودك شاهين‌شهر بود.

شاعر «ایستگاه لاغری» درباره‌ اين جشنواره توضيح داد: جشنواره به دبيري مصطفي رحماندوست برگزار شد و بحث‌هاي مطرح شده در اين جشنواره مي‌توانست آن‌را به مهم‌ترين اتفاق در عرصه شعر كودك در كشورمان تبديل كند. البته به دليل اين‌كه اين جشنواره نخستين تجربه در اين حوزه بود و در يك شهرستان كوچك نيز برگزار شد، از تمام پتانسيل‌هاي آن استفاده نشد و اگر رحماندوست دبير آن نبود روند آن  غيرحرفه‌اي پيش مي‌رفت.

وي ادامه داد: اگر برنامه‌هايي مثل نخستين جشنواره ملي شعر كودك ادامه داشته باشد و با برنامه‌ريزي صورت پذيرد تاثيرات مهمي در عرصه شعر به جا خواهد گذاشت.

تربن انتشار نشريات ادبي كودك و نوجوان را از ديگر رويدادهاي مثبت سال 90 دانست و درباره يكي از اين نشريات اظهار كرد: من در سال گذشته با مجله‌ «نبات» آشنا شدم، البته نمي‌دانم تاريخ انتشار نخستين شماره اين مجله به چه زماني بازمي‌گردد اما به نظرم انتشار يك مجله كودك در عرصه ادبيات ما اتفاق اميدواركننده‌اي است.

شاعر «يك بستني و پنج زبان» يكي ديگر از خبرهاي خوب سال 1390 را شكل‌گيري جايزه‌اي براي شعر كودك دانست و گفت: به تازگي خبر تاسيس نخستين جايزه شعر كودك و نوجوان كيانوش را شنيدم. اين جايزه را كتابخانه مرجع كانون برگزار مي‌كند و داوران آن نيز كتابدار هستند به همين خاطر من به آينده اين جايزه اميدوارم. برگزاري اين جشنواره اتفاق خوبي است و مهم نيست كه چه كسي در آن برنده مي‌شود.

مسوول صفحه شعر نشريه دوچرخه اذعان كرد: اگر قرار بود همين جايزه را كانون برگزار كند و داوران آن را نيز گروه كارشناسي شعر كانون تشكيل مي‌داد اميدي به اين جايزه نداشتم چون كتابدار غرض‌ورزي و باندبازي ندارد و منافع شخصي خودشان و دوستان‌شان را در نظر نمي‌گيرند. كتابخانه مرجع كانون هم پس‌زمينه خوبي دارد و نويسندگان كتاب‌هاي كودك و نوجوان از كتاب‌هاي خوب آن و برخورد مناسب كتابداران آن بهره‌ برده‌اند.

انتشار مجموعه رمان‌هاي طرح «رمان نوجوان امروز» اتفاق خوبي ديگري در عرصه ادبيات كودك و نوجوان است؛ فارغ از اين‌كه اين آثار را چقدر مي‌توان رمان دانست و بچه‌ها تا چه حد از اين آثار خوششان آمده است. عرصه رمان نوجوان امروز با كمبود بسياري روبه‌رو بود.

ورود ناشران نامدار به حوزه كودك و نوجوان يكي ديگر از حوادث خوب سال 90 بود. ناشراني مثل انتشارات قطره، انتشار كتاب‌هاي كودك و نوجوان را آغاز كردند؛ البته كار اين ناشران به گستردگي كار كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان نيست اما با استفاده از مترجمان نامداري چون پروري علي‌پور وارد اين عرصه شده‌اند و اين شروع خوبي به شمار مي‌رود.

شعر كودك در سال‌هاي 80 تا 90 دست‌آورد بارزي نداشت اما شاعران اين حوزه به تجربه‌هاي تازه‌اي دست زدند؛ تجربه‌هايي كه در بيشتر موارد موفق نبود. عده‌اي از شاعران جوان ادبيات كودك و نوجوان در قالب، زبان و نگاه تجربه‌هاي تازه‌اي داشتند؛ سعي كردند خودشان باشند و براي نوجوانان بنويسند و عواقبش را هم ديدند؛ كتاب‌هايشان از فهرست جايزه‌ها حذف شد يا آثارشان اجازه چاپ به دست نياورد و اين جريان هنوز هم ادامه دارد.

اگر قرار باشد تغييري در جامعه اتفاق بيفتد بايد از فرهنگ و ادبيات شروع شود. آرزو مي‌كنم كساني كه در بخش سياستگذاري فرهنگي مسووليت دارند، عميقاً و عملاً اين نكته را باور داشته باشند؛ در اين صورت سال 1391، سال خوبي خواهد بود.