به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کنوت هامسون با انتشار آثاری با سبک‌های متفاوت و جدید به شهرت رسید و برخی او را هم‌پایه نویسندگانی چون جیمز جویس، مارسل پروست و ویرجینیا وولف می‌دانند و برخی منتقدان جایگاه رفیع‌تری برای او قائلند و وی را پیشگام برخی سبک‌های ادبی معرفی می‌کنند.

این رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و شاعر نروژی در سال 1920 برنده جایزه ادبی نوبل شد. او از علاقه‌مندان فرهنگ کشور آلمان بود و حتی پیش از جنگ‌ جهانی دوم هم طرفدار ایدئولوژی نازی‌ها بود. همین موضوع سبب جدایی او از دیگر روشنفکران و نویسندگانی شد که از استالین و اتحاد جماهیر شوروی حمایت می‌کردند و این حمایت‌ها در نهایت به تبعید وی به عنوان یک خائن منجر شد.

«گرسنگی» عنوان مطرح‌ترین رمان این نویسنده است و داستان زندگی نویسنده جوان بی‌نام و نشان را در قرن نوزدهم میلادی روایت می‌کند که برای گذران زندگی‌اش كارهای زیادی انجام می‌دهد؛ از فروش روزنامه گرفته تا دزدی و گدایی. این رمان كه سبب شهرت نویسنده‌اش شده، به بهترین شكل گرسنگی و بدبختی یک انسان را از لحاظ روانشناختی بررسی می‌كند. «میوه‌های زمین» عنوان اثر مطرح دیگر این نویسنده است؛ رمانی که برخی معتقدند نقش به‌سزایی در اهدای جایزه نوبل ادبیات در سال 1920 به هامسون داشت. 

هامسون در سال 1952 و در سن 92 سالگی از دنیا رفت. این نویسنده نروژی بیش از 20 رمان، یک مجموعه شعر و یک سفرنامه، چندین داستان کوتاه، نمایشنامه و مقاله منتشر كرده است. او كه در جوانی آثاری به سبک‌های ادبی واقع‌گرایی و طبیعت‌گرایی می‌نوشت، معتقد بود مهمترین هدف ادبیات مدرن باید بررسی پیچیدگی‌های ذهن آدمی باشد.

حدود سه سال پیش و در صد و پنجاهمين سالگرد تولد هامسون، دولت نروژ برای قدردانی از این نويسنده برنده نوبل ادبيات، تصوير او را روى سكه ضرب و راهی بازار کرد.

بسیاری از آثار وی با ترجمه قاسم صنعوی در ایران ترجمه و منتشر شده است. عناوینی چون «زیر ستاره پاییزی»، «میوه‌های زمین»، «رازها»، «پان»، «رزا»، «بنونی»، «ویکتوریا» با ترجمه قاسم صنعوی، «اسرار» با ترجمه سعيد سعيدپور، «گرسنگی» با ترجمه حبیب گوهری‌راد و همین کتاب با عنوان «گرسنه» با ترجمه احمد گلشیری و همچنین ترجمه غلامعلی سیار  از جمله آثار منتشر شده این نویسنده در ایران هستند.