هاشمي درباره موضوعات مدنظر نویسندگان طنزنویس گفت: در طنز نوجوان به بسیاری از سوژه‌ها هنوز پرداخته نشده است و آن هم به دلیل محدوديت‌هايي است كه دست نويسندگان ايراني را مي‌بندد.
نویسنده «وام دماغ» مهم‌ترین مشکل طنز را «ممیزی» دانست و گفت: متاسفانه گاهي کسانی که مسوولیت ممیزی را برعهده دارند با طنز هم مثل سایر مقوله‌های ادبیات برخورد می‌کنند و این موضوع را در نظر نمی‌گیرند که ذات طنز با سایر بخش‌های ادبیات متفاوت است و به همین خاطر ممكن است طنزهای ما بعد از ممیزی، لطمه ببينند و اثرگذاري آن‌ها كم شود.
نويسنده برگزيده چندين جشنواره ادبي، دغدغه‌های نوجوانان امروزی را مشکلات آن‌ها در مدرسه، کاربرد رايانه در زندگی روزمره آن‌ها و تنهایی بچه‌ها دانست و گفت: ظرفیت‌های بسیاری برای آفرینش طنز برای نوجوانان وجود دارد.
هاشمي درباره زبان مناسب آثار طنز گفت: نوع زبان در آثار طنز به موضوع بستگی دارد. به عنوان مثال زبان یک طنز تاریخی با زبان یک طنز اجتماعی متفاوت است.
وی ویژگی منحصر به‌فرد اثرش را ساده بودن مطالب عنوان کرد و افزود: مطالب کتاب من کوتاه، موجز و مختصر بود و بچه‌ها به‌راحتی با آن ارتباط برقرار می‌کردند.
هاشمی درباره فرم کتاب «توی پرانتز» گفت: من از گذشته‌های دور آثار عمران صلاحی را می‌خواندم و به همین دلیل فکر می‌کنم فرم این کتاب نیز ناخودآگاه از آثار عمران صلاحی تاثیر پذیرفته بود. تنوع قالب نوشته‌ها و وجود آثاری هم‌چون حکایت، داستان، گزارش، خاطره و نیز تنوع زبانی آن نوجوانان را به خود جذب می‌کرد.
نظر شما