فرشاد مهدي‌پور در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، مطالعه اين واژه‌نامه را براي تمام افرادي كه قصد ورود به حرفه‌ روزنامه‌نگاري دارند، مفيد دانست و اظهار كرد: اين نوشتار به دليل دربرگيري جنبه‌هاي نظري و تئوري مفيد، مي‌تواند مورد استفاده تمامي دانشجويان، فعالان حرفه روزنامه‌نگاري و همه افرادي قرار گيرد كه با واژگان اين حرفه آشنايي كامل ندارند.

وي گفت: از آنجا كه واژگان اين كتاب در همه جا كاربرد ندارند و برخي از آنان به صورت محدود و برخي به‌طور گسترده استفاده مي‌شوند، بنابراين «تيتر يك» كتابي است براي به‌كارگيري واژگان صحيح و متناسب در اين حرفه.

مهدي‌پور در پاسخ به اين سوال كه «بومي‌سازي اصطلاحات روزنامه‌نگاري تاثيري در ارتقاي اين حرفه‌ هم دارد؟» بيان كرد: هدف از انتشار اين كتاب، شناخت زبان روزنامه‌نگاري ايراني است زيرا اين حرفه از خارج از ايران وارد فضاي كشورمان شد و روزنامه‌نگاران براي برقراري ارتباط موثر ناگزير بودند كه اين زبان را بومي كنند. براي اين‌كه بتوان روزنامه‌نگاري را در ايران قدرتمند كرد، بايد بدون ‌آن‌كه ساختار‌ها و چارچوب‌هاي روزنامه‌نگاري خدشه‌اي ببينند، دستگاه زباني بومي‌تر شود.

مدرس دانشگاه صدا و سيما با بيان اين‌كه در تجربه‌هاي زمان تدريسش با افرادي روبرو بود كه درك صحيحي از بسياري از واژگان متداول در اين حرفه نداشتند، گفت: اين امر انگيزه مهمي براي تاليف اين كتاب بود.

مهدي‌پور درباره لزوم تدوين اين واژه‌نامه در حيطه روزنامه‌نگاري گفت: در ساير نقاط دنيا براي هر حرفه‌اي، زبان خاص آن نيز تدوين شده است و در ايران نيز تجربه‌هايي در تدوين واژه‌نامه با زبان‌‌ عاميانه براي حرفه كفاشان و صنف فروشندگان لوازم‌ يدكي خودرو، موجود است. واژه‌نامه «تيتر يك» در قلمرو روزنامه‌نگاري به دليل انجام كار‌هاي گسترده پژوهشي درباره آن كار نويني است و نخستين واژه‌نامه حرفه روزنامه‌نگاري محسوب مي‌شود.

نويسنده واژه‌نامه «تيتر يك» كه كتاب «ما و جامعه اطلاعاتي» را در دست انتشار دارد، درباره اين‌كه واژه‌نامه‌هاي روزنامه‌نگاري با توجه به رشد روز افزون علوم چند وقت يك‌بار نيازمند به‌روز رساني‌اند، گفت: اين كار در دنيا هر يك يا دو سال يك‌بار انجام مي‌شود و با توجه به پيشرفت مداوم علوم، به‌‌روز‌رساني در اين حوزه همواره احساس مي‌شود. پس از انتشار اين واژه‌نامه نيز تاكنون 100 واژه جديد در اين حيطه يافته‌ام كه قصد دارم در ويرايش جديد آن‌ها را بر اين واژگان بيفزايم.

وي افزود: «تيتر يك» حاوي اصطلاحات ديجيتال و سايبري نيست و مي‌كوشم در ويرايش جديد كتاب به اين واژگان نيز بپردازم.

مهدي‌پور رشد دايره واژگاني در روزنامه‌نگاري كشورمان را مستلزم پيشرفت علم در اين حوزه دانست و گفت: به يقين واژگان تازه با مطرح شدن نظريه‌هاي جديد يا ابداع ابزار جديد ساخته مي‌شوند و براي آن‌كه به واژگان حوزه روزنامه‌نگاري واژه ‌بيفزاييم، بايد در جنبه عملي و نظري پيشرفت كنيم.

وي در پاسخ به اين سوال كه «واژه‌سازي‌ها مي‌تواند الفتي بين روزنامه‌نگار و حرفه‌اش برقرار كنند؟» گفت: يكي از دلايلي كه روزنامه نتوانست در ايران جايگاه واقعي خودش را بيابد، عرضه اجباري آن توسط دولت در ادوار پيشين تاريخ بود كه مردم در مقابل اين كنش دولت، واكنشي مطابق با آن انجام دادند كه آن هم به‌كارگيري واژه «زورنامه» در يك برهه تاريخي به‌جاي كلمه «روزنامه» بود.

مهدي‌پور اضافه كرد: مردم و روزنامه‌نگاران همواره به صورت خودآگاه يا ناخودآگاه اين واژه‌سازي‌ها را انجام مي‌دادند و به يقين، بومي‌سازي واژگان همواره مي‌تواند الفتي بين روزنامه‌نگار و حرفه‌اش برقرار ‌كند.

نويسنده حوزه رسانه دليل برگزيدن نام «تيتر يك» براي واژه‌نامه روزنامه‌نگاري را مشهور بودن اين واژه در بين تمامي روزنامه‌نگاران عنوان كرد و گفت: پيدا كردن واژه‌اي متفاوت مانند محتواي به‌نسبت متفاوت اين كتاب قدري دشوار بود و من كوشيدم واژه‌اي را از سبد واژگان روزنامه‌نگاران برگزينم كه بيشترين بسامد را داشته باشد.

چاپ نخست كتاب «تيتر يك» را انتشارات دفتر مطالعات و برنامه‌ريزي رسانه‌ها با شمارگان 2000 نسخه، 148 صفحه و به بهاي 20000ريال روانه بازار نشر كرده است.