به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)چه آن زمان كه قهرمان جهان و اروپا را شكست داد و چه زماني كه در برابر چين و آمريكا شكست را پذيرفت. اين مربي آرژانتيني كه سابقه كار در كشورهاي آرژانتين، جمهوري چك، لهستان، اسپانيا و ايتاليا در پرونده دوران مربي‌گري‌اش دارد، دليل حضورش در ايران را رسيدن به روياهايش و كسب افتخار براي ايران مي‌داند. 
مردي كه در دانشگاه آرژانتين فلسفه مي‌خواند، اما به دليل كودتاي سال 1976 در اين كشور و روي كارآمدن نظاميان در آرژانتين از تحصيل بازماند و روي به ورزش آورد و به مربيگري واليبال و بدن‌سازي در فوتبال براي تيم‌هاي فوتبال لازيو و اينترميلان پرداخت درباره ايران مي‌گويد: به ايران آمدم چون مي‌خواستم لايه‌هاي زيرين فرهنگ ايران را ببينم.

وي مي‌افزايد: وقتي مي‌خواستم به ايران بيايم، يك خبرنگار ايتاليايي دليل آمدنم را پرسيد كه به او گفتم: به دو دليل به ايران مي‌روم، اول اينكه حرفه‌‌ام واليبال است و آنان مرا به كشورشان دعوت كرده‌اند و دوم شانس فوق‌العاده‌اي كه برايم مهيا شده تا فرهنگ آنجا را ببينم و از نزديك با مردم اين سرزمين آشنا شوم، زيرا نمي‌خواهم تنها با خواندن كتاب درباره ايرانيان به قضاوت درباره آنها بنشينم. مي‌خواهم در بين مردم باشم و فرهنگ آنان را ارزيابي كنم، زيرا برايم خيلي جذاب است كه در بطن فرهنگ مردم جهان زندگي كنم.

خوليو ولاسكورامورينيو درباره تغييراتي كه بايد در زندگي‌اش در ايران بدهد مي‌گويد: من از بازيكنانم مي‌خواهم كه ظرفيتشان را تغيير دهند. طبيعي است كه خودم هم بايد تغييرپذير باشم، اين طور نيست كه من از بازيكنان و همسرم بخواهم كه تغيير كنند، ولي خودم غيرقابل تغيير باشم. اگر در ايران هستم، خوشحالم كه مي‌توانم تغيير كنم، زيرا اگر با‌ آن كنار نيايم كار خسته‌كننده مي‌شود و وقتي كار خسته كننده شد، همه چيز تنها وقت تلف كردن است كه نمي‌خواهم چنين چيزي شامل حال من شود.