مونا محمدپور، یکی از دو مترجم كتاب «قصه‌هایی برای دِمیان»، درباره این اثر به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: «قصه‌هایی برای دِمیان» داستان‌های كوتاهی است كه خورخه بوكای، روان‌شناس آرژانتینی، برای درمان بیماران خود، از آن‌ها بهره برده است. بیمارانی طی جلساتی متوالی نزد او می‌آمدند، از مشكلات خود سخن می‌گفتند و بوكای برای درمان آن‌ها، داستان‌هایی را تعریف می‌كرد كه محتوای اين كتاب را تشكيل می‌دهند. 

محمدپور با اشاره به این‌كه خواندن این كتاب، به اطلاعات زیادی درباره علم روان‌شناسی نیاز ندارد، افزود: دو مفهوم «انتقال» و «ضد انتقال» درباره این كتاب و روش درمانی بوكای مطرح می‌شود. در مرحله انتقال، بیمار از مشكلات خود می‌گوید و در طی صحبت‌های متوالی، به پزشک خود وابسته می‌شود و در مرحله ضد انتقال، گفتگو حالت رسمی‌تری می‌یابد و در این بین، درمان بیمار كامل می‌شود. 

این مترجم شایسته تقدیر در هفدهمین جایزه كتاب فصل، درباره نحوه ترجمه كتاب گفت: این اثر، به صورت مجموعه داستان‌های جداگانه نوشته شده و در هنگام ترجمه كتاب، داستان‌ها را به دو بخش تقسیم كردیم و به همراه آقای اسکندری، هر كدام به ترجمه یک بخش از آن مشغول شدیم. 

محمدپور در ادامه مهمترین ویژگی این كتاب را نكات مهم و كاربردی آن می‌داند كه با زبانی ساده و جذاب روایت شده است.

وی درباره این‌كه بسیاری از آثار ادبی اسپانیایی زبان، از زبان‌های انگلیسی و فرانسه به فارسی ترجمه می‌شوند، گفت: ترجمه از زبان اسپانیایی سخت و شیرین است، اما بسیاری از مترجمان جوان كشور، به دلیل نداشتن پشتوانه مالی و غیرمادی،‌ به سمت ترجمه نمی‌روند. با این حال، چنین ترجمه‌هایی سبب می‌شود‌ مخاطبان ایرانی ادبیات اسپانیایی زبان را بهتر بشناسند و با آثار مطرح آن، با كمترین واسطه آشنا شوند. 

رضا اسكندری، ديگر مترجم اين اثر، نوشته‌های خورخه بوكای را متفاوت با فضای كتاب‌های روان‌شناسی دانست و گفت: «قصه‌هایی برای دِمیان» در طبقه‌بندی‌های معمول، در حوزه ادبیات داستانی قرار می‌گیرد كه با ته‌مزه روان‌شناسی همراه است. نباید تصور كرد به دلیل مفاهیم روان‌شناختی كه در نوشته‌های بوكای به كار رفته، این كتاب، نگاه مثبت آثار روان‌شناسی و توصیه‌هایی كه باب روز شده را در خود گنجانده است.

اسكندری كه تجربه ترجمه اثر دیگری از بوكای را نیز در سابقه کاری خود دارد، زبان نویسنده را ساده و در عین حال، سخت برای ترجمه دانست.
 
وی در این‌باره افزود: كلماتی در متن داستان وجود داشت كه معادل مستقیمی برای آن‌ها در زبان فارسی نمی‌توان یافت. از همین رو است كه ترجمه این اثر، بدون كاستن ارزش آن، كار بسیار سختی بود.

وی با اشاره به دیگر آثار بوكای گفت: «قصه‌های برای دِمیان»، شباهت بیشتری به «قصه‌هایی برای تفكر» دارد و حالت روایت‌گونه و ادبی بودن آن‌ها، به نسبت «قصه‌های برای كلودیا» بیشتر است.

اسكندری درباره هفدهمین جایزه كتاب فصل و توجه مسوولان، به نویسندگان، شاعران و مترجمان جوان گفت: اعلام نام كتاب «قصه‌هایی برای دِمیان»، به عنوان اثر شایسته تقدیر در این مراسم، بیش از هر چیز برایم تعجب‌آور بود و فكر نمی‌كردم به مترجمانی بی‌تجربه، در كشور توجه شود. چنین تقدیری بی‌شک سبب می‌شود از روی «حرص بشری» هم كه شده، كتاب بعدی را بهتر ترجمه كنم.

وی در ادامه، چنین مراسمی را مجالی برای تازه‌كارها دانست كه در جامعه دیده شوند و در این‌باره افزود: خیلی خوشحالم كه داوران این مراسم، در قید و بند این نبودند كه تاكنون چند اثر از یک نویسنده یا مترجم، منتشر شده است. 

اسكندری هم‌اكنون ترجمه اثر دیگری از ادبیات اسپانیایی زبان را در دست دارد و امیدوار است ترجمه آن كتاب هم تا پایان آبان ماه امسال به پایان برسد. 

مونا محمدپور هم در حال بررسی چند اثر داستانی است و به زودی ترجمه یكی از آن‌ها را آغاز می‌كند.

این دو مترجم، به فعالیت عماد برقعی، ویراستار كتاب، اشاره كردند و زحمات وی را در به ثمر رسیدن کتاب خود، قابل تقدیر دانستند.

«قصه‌هایی برای دِمیان»، نوشته خورخه بوكای، با ترجمه مشترك مونا محمدپور و رضا اسكندری، در هفدهمین جایزه كتاب فصل، یكی از آثار شایسته تقدیر، نام گرفت.
 
این كتاب، اردیبهشت امسال، در 286 صفحه و شمارگان دوهزار نسخه، با قیمت هفت هزار تومان از سوی انتشارات «آراسته» روانه بازار كتاب ایران شده است.