نيك‌بخت در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، اظهار كرد: شناخت نسل امروز از تاريخ انقلاب اسلامي وابسته به نوع آموزش و آگاهي افراد از مبارزات،‌ شخصيت‌هاي تاثير‌گذار و جريان‌هاي مختلف در شكل‌گيري انقلاب اسلامي است. بايد اطلاعات آن‌ها را به صورت پله‌اي و مرتبط به هم در تمامي مقاطع مختلف تحصيلي ارايه داد.

وي آموزش تاريخ و ادبيات را دو محور اصلي براي هويت بخشيدن به نظام فرهنگي يك كشور عنوان كرد و گفت: كشور‌هاي غربي در مقطع ابتدايي بر مباحث تاريخي، به عنوان هويت و ادبيات براي انتقال آن تاكيد مي‌كنند. اين امر اساس نهادينه كردن و هويت بخشي به تاريخ يك كشور است.

اين نويسنده حوزه تاريخ انقلاب اسلامي با اشاره به چگونگي طرح مباحث اين حوزه در مقطع تحصيلي ابتدايي گفت: سطح اين نوع آموزش در كشور ما بسيار متفاوت است. در مقطع پنجم ابتدايي، بخشي از كتاب تعليمات اجتماعي به تاريخ معاصر ايران اختصاص دارد. درس 14 با عنوان «حكومت پهلوي» در 3 صفحه و درس 15 با موضوع «انقلاب شكوهمند اسلامي»در 6 صفحه خلاصه مي‌شوند. بر اين اساس دانش آموز يازده ساله ايراني از تاريخ انقلاب ايران 9 صفحه اطلاعات دارد.

وي افزود: اين شيوه‌ تدريس براي انتقال مفاهيم و ريشه‌هاي تاريخ انقلاب اسلامي نيازمند تغيير است. به كارگيري ادبيات سهل و بيان خاطرات افراد انقلابي با مباحث ريز و جزيي تر و نشان دادن فيلم‌هاي مستند از تاريخ انقلاب ايران تاثير بسياري در شناخت دقيق از چرايي رويداد انقلاب در ايران دارد.

نيك‌بخت گفت: برخي از سوالات تاريخي در كتاب‌هاي درسي تاكنون بي‌جواب مانده‌اند. مانند چرايي مخالفت امام (ره) با اسرائيل و بهائيت و دولت آمريكا. بايد به اين سوالات در مقطع راهنمايي پاسخ داد نه در دوره دانشجويي تا آموزش و تدريس تاريخ معاصر ايران با هدفي مشخص دنبال شود و با ورود دانش‌آموزان به دانشگاه،‌ شناختي نسبي از تاريخ انقلاب ايران وجود داشته باشد. اكنون اگر به صورت تصادفي از چند دانشجو بخواهيد كه ار تاريخ انقلاب اسلامي ايران براي شما سخن بگويند فقط به وقايع سال 1357 اشاره مي‌كنند.

نيك بخت در پايان نتيجه گرفت: ثمره تزريق كم‌دانشي در مقاطع مختلف تحصيلي باعث مي‌شود كه جوان امروز تحليل درستي از انقلاب اسلامي نداشته باشدزيرا تاريخ آن را نشناخته است و مباحث آموزشي، هرگز چرايي و انگيزه بيشتر دانستن را در او تقويت نكرده‌اند.