ايبنا نوجوان: «رابرت لاوسن» Robert Lawson ، تصويرگر و نويسنده‌ي مشهور كتاب‌هايي هم‌چون «سرگذشت فرديناند»، 4 اكتبر (12 مهر) سال 1892 در نيويورك آمريكا متولد شد، اما دوران كودكي‌اش در نيوجرسي گذشت.
هنگامي كه لاوسن كودك بود، مادرش متوجه استعداد او در نقاشي و تصويرگري شد و او را به تحصيل در اين رشته تشويق كرد.
لاوسن رشته‌ي هنر را براي تحصيل دوران دبيرستان خود برگزيد و نخستين درآمدش را نيز زماني به دست آورد كه در مسابقات پوستر دبيرستان مقام نخست را كسب كرد.
كار خود به عنوان تصويرگر را از سال 1914 آغاز كرد؛ يعني هنگامي كه نقاشي‌اش براي يك شعر در مجله‌ي هفتگي هارپر منتشر شد.
طي سال‌هاي جنگ جهاني اول، لاوسن به همراه چند هنرمند ديگر، به عنوان هنرمند مخفي فعاليت كرد.
اما پس از پايان جنگ، كار هنري خود را بار ديگر آغاز كرد و سرانجام در سال 1922، نخستين تصويرش براي بچه‌ها، در كتاب «ماجراجويي شگفت‌انگيز شاهزاده توفات» منتشر شد.
بعد از آن لاوسن، كتاب‌هاي زيادي از نويسندگان مختلف را براي بچه‌ها تصويرگري كرد كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان به «سرگذشت فرديناند»، نوشته‌ي «م‍ون‍رو ل‍ی‍ف» اشاره كرد كه در آن زندگي يك گاو صلح‌طلب روايت مي‌شود و به عنوان يكي از بهترين كتاب‌ها براي همه‌ي دوران‌ها انتخاب شده است.
نام لاوسن با كتاب «سرگذشت فرديناند» در سال 1936 بر سر زبان‌ها افتاد و پس از آن بود كه حجم زيادي از آثار را در ميانه دهه‌ي 1930 و 1940 نوشت و تصويرگري كرد.
از جمله‌ي آن‌ها مي‌توان به كتاب «آن‌ها خوب و قدرتمند بودند» اشاره كرد كه جايزه‌ي كالدكات سال 1941 را براي او به ارمغان آورد.
كالدكات ارزشمندترین جایزه‌ي تصویرسازی کتاب کودک ایالات متحده است که از سوی بخش خدمات کودکان انجمن کتابخانه آمریکا (ALA) اهدا می‌شود.
اين هنرمند در سال 1939 به درخواست یک ناشر برای نوشتن داستانی براساس زندگي «بنجامين فرانكلين» نويسنده، سياستمدار و مخترع آمريكايي و حیوان خانگی‌اش پاسخ مثبت داد و نخستین کتاب خود با نام «بن و من» را نوشت.
«پنگوئن‌هاي آقاي پاپر» اثر مشترك ريچارد و فلورانس ات واتر، يكي ديگر از كتاب‌هايي است كه با تصويرگري رابرت لاوسن، به يكي از آثار ماندگار ادبيات كودك و نوجوان تبديل شد. اين كتاب در ايران هم با ترجمه‌ي پروين علي‌پور منتشر شده است.
رابرت لاوسن در مجموع نزديك به 40 كتاب از نويسندگان مختلف را براي بچه‌ها تصويرگري كرده و البته نامش به عنوان نويسنده روي جلد 17 كتاب هم ثبت شده است.
گرچه لاوسن، اواخر عمرش به دليل بيماري قلبي كتاب‌هاي كمتري را تصويرگري كرد و نوشت اما در همان سال‌ها كتاب «تپه‌ي خرگوش» را منتشر كرد كه جايزه‌ي نيوبري سال 1945 را برايش به ارمغان آورد.
لاوسن دوازده سال بعد، بر اثر حمله‌ي قلبي درگذشت اما نامش به عنوان يكي از نويسندگان و تصويرگر موفق كودكان به جا ماند.
تصويرهاي او اغلب با خودکار و جوهر انجام شده‌اند و به‌خاطر شفافيت و جزئیات کامل‌شان ستایش شده‌اند.
اين هنرمند فلسفه‌اي جالب درباره‌ي كار براي كودكان و نوجوانان داشت و معتقد بود هرگز نبايد با بچه‌ها رييس‌وار صحبت كرد: «اگر كار کسی در زمينه‌ي تصویرسازی يا نویسندگی این‌گونه به نظر بیاید که قصد داشته مستقیماً و صرفاً با کودکان سخن بگوید، این اثر با یک دید بالا به پایین و آمرانه خلق شده است. با چنان لحن بچگانه‌ای تصویرسازی شده که هم احمقانه به نظر خواهد رسید و هم کودکان آن را با بیزاری پس می‌زنند. من در هیچ‌یک از آثار تصویرگرانی که محبوب کودکانند کوچک‌ترین نشانه‌ای از این‌که اثر برای درک و فهم محدود خلق شده باشد ندیده‌ام.»
سه‌شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۰ - ۱۰:۱۱
نظر شما