به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، در اين مراسم سيد مهدي طالقاني، فرزند مرحوم آيتالله طالقاني، درباره سلوك و رفتار پدرش گفت: حضرت امام خميني (ره) در نخستين سال فوت ايشان پيامي دادند كه در پايان پيامشان پدرم را «راس پرهيزكاران» ناميدند. اين سادهزيستي ايشان برميگردد به «سيد ابوالحسن طالقاني» كه از علما و مجتهدان زمان خود و همسنگر زندهياد مدرس بود. سادهزيستي ايشان زبانزد بود؛ خانه كوچكي داشتند و ظرفي و چند آچار و پيچ و مهره و كتاب. از راه ساعتسازي امورات ميگذراندند و وقتي امروزشان تامين ميشد، سراغ كارهاي خودشان ميرفتند. ايشان هيچوقت از وجوهات شرعي براي انجام كارشان استفاده نميكردند، هرچند كه وجوهات زيادي براي ايشان ميآمد. ما اين سادهزيستي را در زندگي آيتالله طالقاني هم ميديديم. با اين كه پدرمان پولدار نبود، اما هيچوقت احساس بيپولي نميكرديم.
وي ادامه داد: چهقدر خوب است كه اين الگوي سادهزيستي را حفظ كنيم. منظورم هم فقط دولت نيست. همه بايد اينگونه باشيم، اما ذرهبينها روي مسوولان است و مردم به آنها نگاه ميكنند.
فرزند مرحوم آيتالله طالقاني افزود: آيتالله طالقاني انتقادپذير بود. كتاب «پرتويي از قرآن» را در زندان قصر كه هيچ امكاناتي نبود و شرايطش مانند انسان زنده در قبر بود، نوشت. يكي از دغدغههاي ما در سالهاي زندان ايشان، گرفتن همين تفاسير از زندان و آمادهسازي براي چاپشان بود. مرحوم طالقاني گفته بود كه من در اينجا به هيچ منبع و كتابي دسترسي ندارم، اگر مطلبي درباره اين تفاسير به نظرتان رسيد، به من بگوييد، چراكه ايشان انتقادپذير بود.
طالقاني در ادامه سخنانش به صراحت لهجه و پذيرش نظر جمعي آيتالله طالقاني اشاره كرد و گفت: ايشان با افراد بحث و گفتوگو ميكرد و با آوردن دليل و استدلال، يا شخص را قانع ميكرد يا صحبت او را ميپذيرفت. اميدواريم مسوولان ما اگر به نظرشان آمد كه اين الگوها صحيحاند، از آن برداشت و به آنها عمل كنند.
پس از مهدي طالقاني، دكتر سيد محمد حسيني(وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي) طي سخناني نقش آیت الله طالقانی در پیروزی انقلاب اسلامی را بسیار بارز دانست و گفت: وی شخصیتی مبارز، دارای اعتماد به نفس و متکی به خداوند بود.
وي اظهار كرد: نام طالقاني همیشه با قرآن و تفسیر این کتاب آسمانی گره خورده است.
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي با اشاره به آیهای از قرآن کریم که در آن مومنانی که بر عهد و پیمانشان پایدارند، تکریم شدهاند، افزود: ایشان در دوران مبارزات قبل از انقلاب دچار شکنجهها و تبعیدهای فراوانی شد و تحمل این شرایط برای آیت الله طالقانی در حالی بود که برخی تحمل این همه فشار روحی و روانی را نداشتد و با ساواک همکاری میکردند.
وی اظهار كرد: آیت الله طالقانی هیچگاه از حبس، تبعید و شکنجه نهراسید و در جهاد بزرگ خویش سستی نکرد.
حسینی ادامه داد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی افرادی منافق و ضد انقلاب سعی در اشاعه احساس تقابل بین امام(زه) و آیت الله طالقانی در جامعه داشتند که خوشبختانه این فتنه آنان با پاسخ روشن و کوبنده آیت الله طالقانی در فیضیه به جداییطلبان، نقشه آنان را نقش بر آب کرد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامي خاطرنشان کرد: علاقه مردم ایران به آن شخصیت روحانی نیز به سبب جنبه روحانی و معنوی و انس وی با قرآن کریم بود.
وی در پایان گفت: اکنون نیز اگر شاهد رشد و بیداری درجوامع اسلامی هستیم، به خاطر روی آوردن به این کتاب آسمانی است .
در ادامه اين مراسم، دكتر محمود احمدينژاد، رييس جمهوري، پس از اهداي لوح تقديري با موضوع پاسداشت مقام آيتالله طالقاني به فرزند وي، سخناني كوتاه درباره آيتالله طالقاني ايراد كرد.
وي گفت: صحبت درباره او از ناحیه من نشدنی است. در واقع، کسی باید از او صحبت کند که همسلک و هممرام او باشد و از جام معرفت او چشیده باشد. امثال من باید او را نگاه کنیم و آنقدر که میفهمیم، توصیفش کنیم. برای صحبت کردن از آیتالله طالقانی باید درباره انسان حرف زد. انسان مهمترین موضوع آفرینش است و اگر او را از هستی برداریم، چیزی برای ذکر باقی نمیماند و خداوند نیز بهخاطر همین است که پس از خلقت او به خود آفرین گفت و نه خلقت سایر موجودات. انسان جلوه خدا و تجلی اسماء و صفات اوست. خداوند وقتی انسان را خلق کرد و آن مباحثه معروف با ملائک پیش آمد و فرمان سجده به انسان را داد، این سئوال مطرح شد که مگر به غیر خدا میتوان سجده کرد؟ آیا جز این بود که انسان جلوهای از خود خداوند بود که او فرمان داد بر آن سجده شود؟
رييس جمهور ادامه داد: انسانهایی که خودشان و حقیقتشان را بشناسند، در مسیر کمال حرکت و از مرز زمان و مکان عبور میکنند و جاودانه میشوند. همین ویژگی بود که طالقانی را از سایران متمايز و نسبت به ديگران ممتاز کرد. وجود مرحوم آيتالله طالقانی از جمع و محله و قبیله و حزب و طایفه عبور کرد و آنقدر روحش بزرگ شد که همه عالم را فتح کرد. حضرت امام(ره) هم ایشان را ابوذر زمان نامیدند که من معتقدم شاید عبارات، در توصیف ایشان کم آوردند، وگرنه حضرت امام(ره) عبارات و بیانات بیشتری درباره وي به کار میبردند.
وي افزود: انسان هرچه بزرگتر میشود، محبت و عشقش به خداوند نیز بیشتر میشود. خداوند نیز رحمت و رحیم مطلق است و همهکس حتی دشمنانش را دوست دارد که اگر نداشت، به آنها فرصت نمیداد و معدومشان میکرد. انسان عاشق یعنی انسان بزرگ شده و طالقانی، جلوهای از این رحمت الهی بود. عشق میان مردم و طالقانی امری دوطرفه بود و مردم نیز مانند او دوستش میداشتند تا جایی که من مطمئنم اگر همین امروز هم برای او در تهران مراسم بزرگداشتی برگزار شود، غوغایی خواهد شد. این ویژگی انسانهای بزرگ است؛ انسانهایی که زندگی مالی برایشان بیارزش است. نه این که اصل زندگی برایشان بیارزش باشد، بلکه انسانهاییاند که در بند ظواهر زندگی نیستند.
دكتر احمدينژاد ادامه داد: طالقانی در دفاع از حق، قاطع و شجاع بود. کلام او در برخورد با مخاطبش بهگونهای بود که گویا خدا با فطرت انسان با او سخن میگوید. طالقانی عمیقاً به آزادی معتقد بود. به نظر من اعتقادی ارزش دارد که آزادانه انتخاب شود. حقیقت انسان در انتخاب آزاد شکل میگیرد و شکوفایی انسان در این انتخاب است که میتواند به خود شکل بگيرد. خداییشدن انسان هم در این است. طالقانی عمیقاً به این موضوع اعتقاد داشت. اساساً کسی که به آزادی معتقد نباشد، انتقادپذیر نیست.
رييس جمهور خاطرنشان کرد: مرحوم طالقانی به معنای حقیقی کلمه، روحانی بود و سرپناه و مامن مردم و همراه و دلسوز با آنها. من شک ندارم اگر او 10 تا 15 سال دیگر زنده میماند، جریان اشرافیت در درون حکومت نمیتوانست دوباره خودش را زنده کند.
رئیس هیات امنای انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سخنان خود با اشاره به انجمن آثار و مفاخر فرهنگی اظهار كرد: ایران سرزمین مفاخر و انسانهای بزرگ است؛ سرزمین در و گوهرهای گرانبها؛ سرزمینی که آن را از فرهنگ و تمدن جهان برداریم، چیزی از آن باقی نمیماند. امروز کسی که بخواهد درباره تمدن بشری صحبت کند، باید اکثر وقت خود را به ایران اختصاص دهد و این لطف خداست. باور من این است که خدا ملت ما را در تاریخ صیقل داده و آن را برای ماموریت بزرگ آماده کرده است. تکریم و معرفی مفاخر به معنی جاری کردن عظمت یک ملت در بستر زمان و معرفی الگوهای موجود در این راه زمینهساز نهادینه کردن فرهنگ نخبهپروری است و بنابراين، باید از چنین حرکتی قدردانی کرد.
احمدي نژاد تاکید کرد: باید کاری کرد که همه داشتههای ایران به نسلهای آینده معرفی شود. اگر ملتی داشتههایش را بشناسد، مسلماً به گونهای دیگر رفتار خواهد کرد؛ چرا که این داشتهها، تجلی عظمت او به حساب خواهد آمد. شک ندارم روزی خواهد آمد که اثرگذاری ملتها در عرصه جهانی متناسب با وزن بینالمللی فرهنگ آنها خواهد بود و انسانیت، یگانهپرستی و عشق، ترازوی آینده سنجش ملت ایران در این عرصه به حساب خواهد آمد.
اين مراسم كه حضور در آن براي عموم آزاد بود، عصر ديروز(دوشنبه) در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران واقع در خیابان ولیعصر(عج) برگزار شد.
سهشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۰ - ۱۱:۵۹
نظر شما