به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري تهران، ازبکي يکي از روستاهاي بخش مرکزي شهرستان نظرآباد است که در ۸۰ کيلومتري غرب شهر تهران قرار دارد. بخشهايي از اين محوطه باستاني را کارشناسان مرکز باستانشناسي ايران در سال ۱۳۴۸خورشيدي شناسايي كردند و در سال۱۳۵۲به شماره ۹۵۵ در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيد.
کتاب «کاوشهاي محوطه باستاني ازبکي» در دو جلد با عنوان «هنر و معماري» و «سفال» منتشر شده و در برگيرنده گزارش 6 فصل کاوش در اين محوطه باستاني است.
براساس کاوشهاي صورت گرفته، محوطه باستاني ازبکي در برگيرنده 6 هزار سال بقاياي فرهنگي پيش از تاريخ و اوايل دوران تاريخي ايران از نيمه اول هزاره هفتم تا نيمه نخست هزاره اول پيش از ميلاد مسيح است.
در جلد «هنر و معماري» کاوشهاي انجام شده در يانتپه، جيرانتپه، مارالتپه و دوشانتپه تشريح شده و بخش «سفال» نيز سفال فلات ميانه، سفال آلويي، سفال خاکستري و سفال عصر آهن را در اين محوطه باستاني معرفي ميکند.
کتاب کاوشهاي محوطه باستاني ازبکي تاليف يوسف مجيدزاده، سرپرست تيم کاوش محوطه ازبکي است که از سوي موسسه فرهنگي هنري پيشينپژوه در هزار نسخه منتشر شده و در دسترس باستانشناسان و پژوهشگران تاريخي گرفته است.
دوشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۴:۰۹
نظر شما