«پلاك» يك شناسنامهي فلزي است. شناسنامهاي كه مانند يك گردنبند ساده از گردن سربازها آويزان است. «مرتضي سرهنگي» در كتاب «اسم من پلاك است» اين نماد جبهه را به شما معرفي كرده است.
پلاك، قطعهي كوچك فلزي و نازكي است كه چند عدد پشت سرهم روي بدنهي آن كندهكاري شده است. سربازها و رزمندهها همگي از روي عددهايي كه بر روي پلاكهايشان هست شناخته ميشوند: «وقتي در ميدان جنگ سربازي زخمي يا كشته ميشود، اين من هستم كه با چشم گريان و صداي بلند ميگويم؛ او كيست؟ نامش چيست و از كدام لشكر است. اينجور وقتها نميدانم چرا كسي صداي مرا نميشنود.»
اما گاهي اين شناسنامههاي فلزي كوچك از بين ميروند: «سختترين لحظههاي عمر من، وقتي است كه گلولهها از چپ و راست سربازم رد ميشود. من ميترسم يكي از اين گلولهها به من هم بخورد. ميترسم عددهايي كه روي سينهام كندهكاري شده است از بين برود و خوانده نشود. در جنگها از اين اتفاقها زياد افتاده است. خيلي از دوستان من گلوله خوردهاند و سربازشان گمنام مانده است.»
«اسم من پلاك است» را «محمدحسين صلواتيان» تصويرگري كرده است.
اين كتاب را واحد كودك و نوجوان نشر شاهد، براي سومين بار و با قيمت 800 تومان منتشر به قفسهي كتابفروشيها فرستاد.
نظر شما