ماه رمضان در قاهره با مجموعهای از سنتها و آداب و رسوم ويژه همراه است كه اين شهر را از صدها سال پيش به مكانی برای سفر گردشگران، به خصوص گردشگران اروپايی تبديل كرده است._
او در اين كتاب با ذكر نام گردشگران و سال هاي ورود آنها به مصر آنچه آنها دیده اند و در نوشتهها و سفرنامههايشان منعكس شده را بازگو میكند. به عنوان مثال جهانگرد انگليسی اردوارد لين در سفرنامه خود درباره رمضان مینويسد: آن شبی كه صبح فردايش شروع ماه رمضان است، شب رؤيت هلال ناميده میشود. در اين شب تنی چند از افراد مورد اعتماد چند مايل خارج از شهر به صحرا میروند تا در هوای صاف در جستجوی هلال ماه باشند.
جهانگرد ايتاليايی فليكس فابری كه در سال 1483 از مصر ديدن كرده بود در سفرنامه خود از حيرت شديدش سخن میگويد: آن شب كه وارد قاهره شدم خيابانها روشن و مملو از مشعلها و فانوسهای رنگارنگی بود كه بزرگ و كوچك آن را به دست داشتند. هنگامی كه از اين هياهو سؤال كردم به من گفتند ماه رمضان است و مسلمانان اين ماه را اينگونه جشن میگيرند.
جان پاليرن، جهانگرد فرانسوی كه در سال 1581 به مصر سفر كرده بود هم اينگونه مینويسد: دررمضان مصریها توجه زيادی به توزيع غذا و صدقات بين فقرا دارند؛زياد به ديدن هم میروند و شبنشينیمیكنند و فانوسهای رنگی بزرگی را در مقابل خانهها، مغازهها و مساجد آويزان میكنند.
برنارد بريدباخ، جهانگرد ديگری است كه از شهر ونيز ايتاليا عازم مصر میشود. سفر او كه همزمان با نيمه قرن 15 ميلادی است با مشاهده شادی و شور مردم در رمضان و روشن كردن مساجد و خيابانها و تلاوت دعا و قرآن همراه است.
گردشگر ايرلندی ريچارد برتون يكی ديگر از اروپاييانی است كه عرفه عبده در كتاب خود از آن نام میبرد. ريچار برتون سال 1853 وارد قاهره شد و در سفرنامه خود اينگونه نوشت:به رغم سختی آداب و قوانين رمضان، طبقات مختلف مردم با اخلاص شديد آن را رعايت میكنند؛ حتی آندسته از كسانی كه قبل از رمضان به خوردن مسكرات مشهور بودند، در رمضان اين عادت خود را ترك كرده، روزه میگيرند و با ديگران مشغول نماز میشوند. تأثير آشكار اين ماه بر مردم روزه دار وقاری است كه سرتاپای آنان را فرا میگيرد. هنگامی كه لحظه غروب آفتاب در قاهره فرا میرسد مثل اين است كه شهر جانی دوباره میگيرد. پنجرههای منازل باز می شوند و مردم به بالكنها میآيند و برخی غرق در دعا و تسبيح خدا میشوند.
اين بخشی از آداب و سنتهای اهل قاهره در ماه رمضان در قرنهای گذشته بود كه به عقيده نويسنده با گذشت زمان زيادی از اين سالها هنوز تغيير زيادی در آن ايجاد نشده است.
نظر شما