«ديوان شرقي غربي» گوته؛ شاعر آلماني با ترجمه محمود حدادي و با مقدمهاي از برند اربل سفير آلمان در ايران توسط انتشارات کتاب پارسه منتشر شد. ديوان گوته يکي از مهمترين آثار خلاقه برخاسته از گفتگوي فرهنگها و پيوند تمدنهاي شرق و غرب به شمار ميرود.
رئيس انجمن گوته در وايمار و محمود حدادي بر اين کتاب که در 400 صفحه تنظيم و ترجمه شده، مقدمه نوشتهاند و درباره کتاب و ارتباط معنوي و ذهني گوته با حافظ شيرازي سخن گفتهاند.
يوهان ولفگانگ گوته «ديوان غربي شرقي» را زماني سرود که با اشعار حافظ آشنا شده بود. او در سال 1814 متن کامل ديوان حافظ را به ترجمه ژوزف هامر فون پورگشتال ديپلمات اتريشي خواند و اگر چه اين ترجمه پُر ايراد و شتابزده بود، گوته را متوجه عمق شعر حافظ کرد و او را به سرودن غزلوارههايي شبيه شعر نابغه ايراني سوق داد.
گوته در زماني کوتاه سه مجموعه خطاب به حافظ سرود و بعد بر سر اين کار شوقي بيشتر به ادبيات فارسي پيدا کرد و با وجود کمبود منابع به مطالعه تاريخ و فرهنگ فارسي روي آورد.
جانمايه اين اثر بيش از هر چيز از کلام حافظ برگرفته شده است اما گوته در همان روزهاي آغاز سرايش ديوانش به عشقي افلاطوني دچار شد و عاشقانههاي معنوياش را شور و جذبهاي ديگر آميخت.
ديوان غربي شرقي در سال 1819 منتشر شد و يکي از مهمترين آثار خلاقه برخاسته از گفتگوي فرهنگها و پيوند تمدنهاي شرق و غرب به شمار ميرود. ديوان گوته مفصلترين دفتر شعر عمرش و ثمره تلاش اين شاعر آلماني در راه پايهگذاري ادبيات نوجهاني در طليعه جهاني شدن رابطه ملتها و برابر نهادي در مقابل پديده جهانگير استعمار بود.
هر کدام از دفترهاي 12 گانه اين ديوان در کنار عنوان آلماني يک عنوان فارسي يا عربي هم دارد و شايد هم در تنوع، الگويشان نظام سالها با ماهها و فصلهايش باشد چرا که مثل فصلها، هر باره يک خويشاوندي و همجواري سه گانه در آنها به چشم ميخورد.
مغني نامه، حافظ نامه و عشقنامه يعني سه دفتر اول کتاب بيش از همه از شيوه حافظ تاثير گرفته است. در پي آنها سه دفتر نظارهگري و باريکانديشي، يعني تفکرنامه، رنج نامه و حکمت نامه آمده و سپس دفترهاي تيمورنامه، زليخانامه و ساقي نامه و سرانجام مجموعه سه گانه آخر يعني مثلنامه، فارسينامه و خُلدنامه با موضوع مشترک دين و ملکوت آمده است.
نظر شما