به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در این میزگرد محمدرضا سنگری پیرامون «ساحت‌های شعر و اندیشه پروین»، شیرزاد طایفی درباره «بررسی نهاد، خود و فراخود در مناظره‌های پروین»، بتول واعظ پیرامون مبحث «بررسی و تحلیل ساخت اندیشگانی بر مبنای زبان‌شناسی نقش‌گرا در اشعار پروین اعتصامی و فروغ فرخ‌زاد» و محمدرضا یوسفی با موضوع «انسان انگاری‌های قرآنی پروین اعتصامی» به ایراد سخنرانی پرداختند. در بخش پایانی این میزگرد نرگس گنجی درباره «زمان‌آگاهی در شعر سپیده کاشانی» توضیحاتی ارائه کرد.

سنگری؛ «ساحت‌های شعر و اندیشه پروین»
سنگری در آغاز سخنانش گفت: در هیچ دوره تاریخی مانند این دوره زنان در عرصه‌های گوناگون حضور نداشته‌اند. در حال حاضر در حوزه دفاع مقدس بهترین آثار توسط زنان نوشته می‌شود.

وی در ادامه آماری در حوزه شعر زنان ارائه کرد و اظهار داشت: از 235 شاعر زن حدود 415 مجموعه شعر گردآوری شده است. در میان این آثار در حوزه غزل پنج هزار و 500 قطعه شعر، بیش از دو هزار و 100 نوسروده، بیش از سه هزار رباعی و دوبیتی و نزدیک به 135 مثنوی دیده می‌شود.

این شاعر در بخش دیگری از سخنانش از پروین به عنوان استثنایی‌ترین شاعر در میان زنان و مردان یاد و تشریح کرد: او تنها شاعری است که پیش از بلوغ، شعرش به بلوغ رسیده است. تاریخ سرایش اشعار او سیر تطور شعرش را به ما نشان می‌دهند.

وی برای بررسی شعر پروین چهار قلمرو یا ساحت در نظر گرفت و توضیح داد: ساحت نخست، ساحت عاطفی- اخلاقی شعر پروین است و به دوره‌های نخست زندگی او باز می‌گردد. این امر نخست از ارتباط پروین با پدرش، دوم دنیای عاطفی دخترانه او و سوم مطالعه آثار شاعران بزرگ فرانسوی ناشی می‌شود.

سنگری افزود: پروین از نظر برگردان یک اثر و بازآفرینی قصه و سروده‌های دیگران بسیار به مولانا نزدیک است و می‌توان حتی او را آغازگر تحول در شعر روزگار ما دانست.

وی در ادامه توضیح داد: دومین ساحت شعر پروین ساحت اخلاقی- اجتماعی اوست که از سن 18 تا 24 سالگی پروین را شامل می‌شود. سومین ساحت نیز به ساحت اجتماعی و سیاسی بازمی گردد. حدود 180 شعر پروین از مجموع 248 شعر که 65 قطعه آن مناظره است رویکرد سیاسی و اجتماعی دارند؛ بدون آن که تاریخ مصرفی داشته باشند.

این پژوهش‌گر با تاکید بر کاوش هوشمندانه و صبورانه در لایه‌های شعر پروین برای کشف زیر و بم‌های اندیشه او اظهار داشت: چهارمین ساحت، ساحت تربیتی- عرفانی شعر پروین است. البته رویکرد غالب در شعر او همان رویکرد تربیتی- اخلاقی است که از نخستین سروده‌ها تا سروده‌های پایانی، لنگرگاه اصلی شعر و اندیشه او بوده است.

وی در پایان یادآور شد: در رویکردهای چهارگانه شعری پروین، عواملی چون خانواده و جریان‌های فکری روشنفکرانه شرقی و غربی موثر بوده‌اند.

گنجی؛ «زمان آگاهی در شعر سپیده کاشانی»
در بخش پایانی این میزگرد نرگس گنجی پیرامون موضوع «زمان آگاهی در شعر سپیده کاشانی» به ایراد سخنرانی پرداخت.

وی در آغاز شعر سپیده کاشانی را از دیدگاه کارشناسان این حوزه در دو بخش معرفی کرد و گفت: مرحله نخست شعر او پیش از سال 57 است. او در این مرحله نقاد جامعه است و نقد او با تلخی همراه شده است. مرحله دوم پس از سال 57 است و نگاهی سرشار از آمید به آینده دارد.

گنجی زمان‌آگاهی در شعر این شاعر را دارای چند تجلی اساسی برشمرد و توضیح داد: در نظر داشتن مداوم حرکت‌های اجتماعی مردمی در داخل و خارج ایران و ثبت و ضبط آن‌ها، تکیه بر الگوهای تاریخی و تلاش برای ایجاد ارتباط بین گذشته، حال و آینده جامعه از منظرهای این زمان آگاهی در شعر کاشانی هستند.

وی تلاش کرده بود در این تحقیق با روش تحلیل محتوا، شعرهای سپیده کاشانی را بررسی کند و با استناد به سروده‌های وی در مراحل زمانی مختلف، رویکردها و نظرگاه‌های اجتماعی و اعتقادی این شاعر را بازشناسی کند.