به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ایندیا دیلی، همانطور که بارها شنیده ایم و این روزها می شنویم ، صنعت انتشار کتاب هند به شدت پر رونق است. شماره کتاب هایی که منتشرمی شوند به طرز معناداری بیشتر از مقایسه با سال های پیش است، و از نطر زبان های ارائه شده نیز همین رشد مشاهده می شود، به ویژه کتاب های انگلیسی و هندو زبان شمار زیادی از کتاب های منتشر شده را به خود اختصاص می دهند. 

با این حال برای آنهایی که به جریان اصلی نشر تعلق ندارند، و بهتر بگوییم ناشران مستقل و ناشرانی که نه برای منافع مادی، بلکه با تمرکز بر مسایل دیگری کتاب منتشر می کنند، شرایط چگونه است ؟ 

در حقیقت از شروع آزادسازی اقتصادی هند در اوایل دهه 90 قرن بیستم، در کنار کشف بازار هند توسط ناشران بین المللی، رشد قابل توجهی به صورت موازی درمورد مراکز کوچک نشر به وجود آمد. اما در سال های اخیر رشد گسترده در چاپ و نشر مستقل دیده می شود، و رشد تکنولوژی با کاهش هزینه ها نیز به این مساله کمک کرده تا با امکان چاپ با کیفیت بهتر و نیز با استفاده از نیروی آزاد کار، این مسیر راحت تر پیش برود. 

به این ترتیب می توان گفت در هند امروز به طوراساسی، نشر برای همه قابل دسترس شده است. اما یک مساله به طور خاص هنوز مطرح است و آن عملیات مستقل توزیع است. 

جوزف ماتاهایی از انجمن توزیع ناشران مستقل ((IPDA در این باره می گوید ناشران جایگزین در هند به طور اساسی با همان چالش هایی روبه رو هستند که ناشران در هر جای دیگری با آن روبه رو هستند – انتخاب محتوا ، ارزش افزوده و عمومی سازی. او می گوید اما این چالش ها توسط برخی از عملیات کوچک ناشران جانشین خیلی شدیدتر شده است. به جز برخی از ناشران کوچک مثل زوبان که اکنون وابسته پنگوئن است، بیشتر توزیع کنندگان که تامین کننده خرده فروشان هستند نمی خواهند از ناشرانی استفاده کنند که نه موسس هستند و نه عناوینی منتشر می کنند که از فروش بالایی برخوردار است. 

چنین حرکت غیراقتصادی علیه ناشران مستقل عمل می کند. بیشتر اعضای باتجربه ناشران کوچک به طور مشخص در فشارند تا وقت بیشتری را بر وظایف اجرایی و مالی صرف کنند ، به این ترتیب این امر آنها را از حمایت کتاب های منتشر شده باز می دارد. 

طبق گفته ماتاهایی «ورود بازیگران بیشتر و بیشتر در زمینه نشر» در بازاری که به سرعت توسعه پیدا می کند اثر می گذارد، اما در راهی موثر می افتد که چیزهای عجیبی را علیه بازیگران کوچک انباشته می کند. 

افزایش عمومی کتابخوانی یک چیز غیرقابل انکار است ؛ اما بخش قابل توجهی از این رشد با افزایش تقاضا برای کتاب های کمک درسی و آسان خوانی که در عمل کتاب نیستند و ناشران جانبی علاقه مند به انتشار آنها هستند، ایجاد شده است. 

به این ترتیب، بررسی نمونه های کتاب هایی که ناشران کوچک به طور مشخص بر آنها تمرکز می کنند نشان می دهد که این تمرکز بیشتر بر کتاب هایی ست که هر چند به عنوان یک کتاب مطرح نیستند، اما گروهی قابل توجه به خواندن آن علاقه مند هستند. با وجود این که این گرایش با همه پیامدهای منتقدانه آن، برای بقای فردی ناشران مهم است و شاید شامل حال تمامی ناشران جایگزین هم شود، اما سوالی که باقی می ماند این است که آیا چنین کتاب هایی را باید در شمار آثار ناشر به حساب آورد و کار چنین ناشرانی را در برابر ناشرانی قرار داد که ممکن است در سال به تعداد انگشتان دست کتاب منتشر کنند، اما به صورت بسیار گزیده به انتخاب آنها می پردازد؟