خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - «کولاده موسورو» ناشر نیجریایی که به دعوت انتشارات بین المللی نحل به نمایشگاه کتاب آمده است،     
 در محل غرفه ریالی اين انتشارات با خبرنگار ايبنا به گفت و گو نشست.

نخستين جمله شما درباه نمايشگاه كتاب تهران، چيست؟
«جنب و جوش نمایشگاه مرا تحت تاثیر قرار داد. منظورم از جنب و جوش، اشتیاقی است که در بازدیدکنندگان نمایشگاه می بینم.»

این «جنب و جوش» را چه طور تفسیر می کنید؟ به نظر شما همه این جمعیت خوانندگان حرفه ای کتابند؟ 
هیچ راهی برای ارزیابی و پاسخ به این سوال وجود ندارد؛ اما تنها چیزی که می توان ارزیابی کرد علاقه شدیدی است که اینان نشان می دهند. از همه سني اینجا هستند؛پدربزرگ ها، والدین، بچه مدرسه ای ها، کودکستانی ها... همه آمده اند. بیشتر شبیه کارناوال است و همه با هیجان دنبال یک هدفند.  و این خیلی تاثير گذار است. 

نمایشگاه کتاب تهران را در مقایسه با نمایشگاه های نیجریه و به طور کلی آفریقا، چگونه ارزيابي می كنید؟
فکر می کنم نباید درباره تمام قاره آفریقا نظر بدهم چون خیلی تفاوت هست. اما تا جایی که به نیجریه مربوط می شود باید بگویم تعداد آدم هایی که در یک روز به نمایشگاه کتاب تهران می آیند، از آدمهایی که در طول یک هفته به نمایشگاه های کتاب نیجریه می آیند بیشتر است. پس باید گفت خیلی وسیع تر است. 

وضعیت نشر در نیجریه به چه صورت است و شما چه ظرفيت هایی را در نمایشگاه کتاب اینجا می بینید؟ آیا به عنوان ناشر برنامه و طرحی برای تعاملات بیشتر با ایران دارید؟ 
بنا به گفتگوهای گذشته، زمینه های تبادلات بین دو کشور وجود دارد، والبته وقتی درباره تبادل کتاب صحبت می کنیم، بستگی به طرفین ایرانی و نیجری دارد که بتوانند امکان همکاری های آتی را فراهم کنند. 

پس می توانیم امیدوار باشیم که دست پر به نیجریه برمی گردید!
البته.  من تمام مشاهداتم را یادداشت کرده ام که با خود به خانه خواهم برد. با خیلی افراد ملاقات کرده ام و تا اینجای کار فکر می کنم با درس هایی به خانه برمی گردم و اینها را در اختیار همکارانم خواهم گذاشت. 

آیا قراردادی با انتشارات نحل یا موسسات دیگر منعقد کرده اید؟ 
قرارداد خیر، تفاهم نامه، بلی. 

مردم نیجریه چه تصوری از وضعیت نشر در کشوری مثل ایران دارند؟
خب فکر می کنم نیجریه  هم تصور دارد که همه ملت ها کتابهایی منتشر می کنند. اما چیزی که من اینجا دیدم آن بود که خیلی از کتاب های شما در زبانتان حبس شده اند، بنابراین من اگر بخواهم به یک کتاب دسترسی پیدا کنم یا باید فارسی یاد بگیرم یا این که ترجمه آن را به یکی از زبان های فرانسوی یا انگلیسی بخوانم. 

كتاب هاي ترجمه شده ايراني كم نيستند، شما هیچ کتابی به انگلیسی نديديد؟
- خیر. حتما علتش وسعت نمايشگاه شماست.  

به نظر من ایرانیان می توانند چیزهای زیادی از مردم نیجریه یاد بگیرند؛ مردمي كه به دو زبان بومی و بین المللی صحبت مي کنند و مي نویسند، این طور نیست؟ 
من معتقدم آنچه مهم است اول این که بتوانید با زبان بومی خودتان ارتباط برقرار کنید. بعد، این وظیفه ناشران است که کتاب ها را از ساحت زبان مادری به ساحت جهانی برسانند. جهانی سازی به هريك از زبان های بین المللی، کاری است که نشر شما را توسعه می دهد. 

در نیجریه نوشتن به زبان انگلیسی مانعی برای پیشرفت کتاب به زبان بومی هوسایی نبوده است؟
می دانید که در نیجریه، انگلیسی زبان رسمی کشور است. بنابراین تعداد زیادی از کتابها به انگلیسی نوشته شده اند و همچنین تعدادی هم به زبان بومی. هدف از چاپ کتابهای انگلیسی هم دسترسی  مخاطبان در نقاط دیگر جهان است. 

بازار جهانی کتاب نیجریه در چه وضعیتی است؟ منظورم بازار مستقل است.
من می توانم فهرستی از نویسندگان نیجریایی با شهرت جهانی نام ببرم؛ مثل ووله شوئینکا WoleSoyinka که برنده جایزه نوبل است و چینو آچه به Chinua Achebe که از پرخواننده ترین نویسندگان نیجریه محسوب مي شود و ....
 
ایران را در مجموع چه طور دیدید؟ 
سرزمین خوبی است و مردم مهمان نوازند و من کاملا از سفرم راضي ام و لذت بردم. 

از تجربه های کاری تان به عنوان استاد دانشگاه و ناشر بگویید. 
من مدتی در دانشگاه Public Health (سلامت عمومی) درس می دادم، ولی سی و پنج سال است که به طور حرفه ای در دو سطح محلی و بین المللی در صنعت نشر فعالیت دارم.

بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران امروز به کار خود پایان می دهد.