مدرس فلسفه دانشگاه تهران در كتاب «فلسفه نوصدرايي» نوآوريهاي علامه طباطبايي در حكمت متعاليه را شرح داده است. به اعتقاد يحيي كبير، علامه طباطبايي از فلسفه تحليلي در فضاي حكمت متعاليه بهره گرفت و به يك اصالت وجود جديد رسيد.\
وي افزود: علامه طباطبايي نوعي فلسفه تحليلي را از دل نظام فكري صدرا خارج كرد و با توجه به فلسفههاي تحليلي قرن بيستم اروپا كوشيد بينش تحليلياش را به ويژه در حوزه چيستي علم، هستيشناسي عقل، شناختشناسي و خداشناسي مطرح كند.
كبير ادامه داد: او در بحث مقولات از طريق روشهاي فلسفه تحليلي و با حاكميت انديشه صدرايي دست به نوآوري زد و همچنين در كتاب «اصول فلسفه و روش رئاليسم» روش فلسفه تطبيقي را نيز با توجه به بينش ملاصدرا در حكمت متعاليه، به شيوهاي جديد عنوان كرد.
اين نويسنده يادآور شد: علامه طباطبايي در بخشهايي از «نهايهالحكمه» به فلسفه راسل، كانت، دكارت و فلسفههاي اگزيستانسياليستي انتقاداتي وارد كرده است. او با اين انتقادات، نوعي اگزيستانس يا اصالت وجود نو را پايه گذاشت.
كبير گفت: اين اصالت وجود نو با روش تحليلي و تطبيقي در حكمت نوصدرايي او به وجود آمده است.
كتاب «فلسفه نوصدرايي» مدتي است به انتشارات مطبوعات ديني سپرده شده است و تا دو ماه ديگر منتشر ميشود.
نظر شما