به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان، حجت‌الاسلام سیدشهاب‌الدین طباطبایی رئیس حوزه هنری خوزستان در نشست «آسیب‌شناسی شعر دفاع مقدس» که از سوی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس این استان در سرای اهل قلم اهواز برگزار شد، گفت: آنچه شعر جنگ و ادبیات دفاع مقدس را از هم متمایز می‌کند، ویژگی معنوی، گفتمان و ایدئولوژی بود که دفاع مقدس مبتنی بر آن بود و این ادبیات متناسب با فرهنگ دینی و انقلابی شکل گرفت.

وی افزود: در ایران باستان ادبیات حماسی را در قالب شاهنامه می‌بینید؛ بخش عمده شاهنامه بر محور جنگ‌گریز و دفاع است؛ اما جنگ وقتی برای حفظ کرامت‌های انسانی و اخلاقی باش ، جنبه تقدس می‌یابد.

در ادامه این نشست، حامد صافی مدرس و پژوهشگر ادبیات گفت: پیش از جنگ هشت ساله در حوزه نظریه ادبی، سبکی با عنوان ادبیات دفاع مقدس وضع نشده بود بلکه همزمان با جنگ هشت ساله، ادبیات دفاع مقدس رقم زده شد و ادبیات با موضوع دفاع را ادبیات دفاع مقدس نامیدیم.

وی با بیان اینکه از آغاز داستان‌های شاهنامه تا پایان سراسر دفاع است، گفت: اگر ریشه مفهوم دفاع را بررسی کنیم باید به شاهنامه برگردیم. اما در شاهنامه نیز دفاع با جنگ آمیخته است و ما در حال دفاع، ناگزیر از جنگ هستیم.

صافی اضافه کرد: بر همین پایه تمایزی بین شعر دفاع مقدس و شعر جنگ نمی‌بینم جز اینکه چون جنگ را دفاع مقدس می‌دانیم، ادبیات آن را نیز دفاع مقدس می‌خوانیم.

وحید کیانی شاعر خوزستانی هم در این نشست گفت: ادبیات پایداری ریشه در اسطوره‌های ایران زمین دارد که نمونه جدی و حرفه‌ای آن در شاهنامه موجود است. ادبیات دفاع مقدس ضرورتاً به معنای شعری است که درباره جنگ هشت ساله تحمیلی سروده شده باشد.

کیانی با اشاره به اینکه شاعران دفاع مقدس تصریح کرد: بعضی از شاعران دفاع مقدس صحنه‌های جنگ را دیده و بر اساس نوع نگاه به آن حادثه، خلق اثر کرده و ابعاد معنوی و متعالی آن را ترسیم کردند.

وی افزود: اما تعداد دیگر شاعران این حوزه درکی از جنگ نداشته و تنها از طریق رسانه‌ها با این رخداد به شکلی آشنا شدند؛ این گروه هر آنچه می‌گویند، حتماً شعر سفارشی است و برای کنگره‌ها سروده می‌شود.

مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خوزستان یادآور شد: هر شعری که به مفهوم انسان، انسانیت، آزادگی، ایثار و ... پرداخته و آن‌ها را ارتقاء دهد، شعر دفاع مقدس است و با آن همخوانی دارد. اگرچه به وقایع دفاع مقدس در آن اشاره‌ای نشده باشد. نباید شعر دفاع مقدس محدود شود. ما باید شعری بگوییم که جوهرمند باشد و انسان را تعالی دهد. اگر توانستیم چنین شعر بگوییم، شعر برای دفاع مقدس گفته‌‌ایم.