سهیلا نوربخش بیدختی، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به معرفی کتاب «آموزش و یادگیری زبان با رویکرد زبان‌شناسی شناختی» پرداخت و عنوان کرد: زبانشناسی، علمی است که رابطه نزدیکی با علوم دیگر دارد و یکی از شاخه‌هایی که رابطه بسیار نزدیکی با زبانشناسی دارد، آموزش زبان است.

نوربخش بیدختی تاکید کرد: زبان‌شناسی ‌شناختی‌ یکی از مکاتب‌ نوین‌ زبان‌شناسی‌ است که ریشه در علوم شناختی نوظهور در دهه‌های 1960 و 1970 میلادی دارد. در زبان‌شناسی شناختی اعتقاد بر این است که معنا اصل و صورت، فرع است و زبان، حوزه‌ای جداگانه در ذهن یا مغز نیست، بلکه پیوستاری بین زبان و انواع شناخت وجود دارد.

عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد با بیان اینکه رابطه بین زبان‌شناسی و آموزش زبان، همیشه موضوعی بحث‌برانگیز بوده است، افزود: برخی از زبان‌شناسان معتقدند زبانشناسی، نظری درباره آموزش زبان ندارد و از سوی دیگر، برخی معتقدند مدرسان همیشه درباره شیوه تدریس از زبان‌شناسان راهنمایی گرفته‌اند. در آموزش زبان خارجی، اهمیت زیادی برای عوامل تسهیل و تسریع‌کننده آموزش زبان قائل می‌شوند و از طرفی مدرسان زبان می‌دانند که نه دانش زبانی و نه دانش زبانشناسی برای تدریس موثر زبان، به تنهایی کافی نیستند.

این زبان‌شناس با اشاره به اینکه زبان از شیوه شکل دادن تجربه با شناخت حاصل شده و شناخت را تجربه شکل داده است، گفت: شکلی که زبان به خود می‌گیرد منعکس‌کننده این است که چطور استفاده و آموخته شده است. بررسی دلایل این امر که چرا واردکردن زبانشناسی شناختی به کلاس درس و آموزش زبان، امری حیاتی است بسیار اهمیت دارد. اگرچه تعداد مطالعاتی که قابلیت کاربرد زبانشناسی شناختی در آموزش زبان را بررسی می‌کنند در سال‌های اخیر رو به افزایش رفته است؛ اما شمار کلی آن‌ها از حیث ویژگی‌های روش‌شناسی، هنوز محدود است. بسیاری از مطالعات موجود نیز که به کاربرد زبانشناسی شناختی در زبان دوم پرداخته‌اند از دستاوردهای تحقیقات در حوزه آموزش زبان استفاده نکرده‌اند.

وی با بیان اینکه زبان‌شناسی شناختی می‌تواند با ارائه الگوهای متناسب با کارکرد ذهن انسان، الگوهای سودمندی برای یادگیری و آموزش زبان دوم ارائه دهد، افزود: هدف این کتاب یافتن چنین الگوهایی است تا بتواند به یاددهی و یادگیری زبان دوم، هرچه بیشتر کمک کند. در فصل‌های مختلف کتاب، سعی بر این است که با معرفی حوزه‌های اصلی زبان‌شناسی شناختی، رابطه این حوزه‌ها با آموزش زبان و کاربرد احتمالی آنها در امر آموزش زبان مورد بحث قرار گیرد.

نوربخش بیدختی ادامه داد: رویکرد شناختی در یک قرن اخیر مورد توجه قرار گرفته و در آن تلاش شده به زبان‌شناسی نگاه بین رشته‌ای و کاربردی داشته باشیم.

این پژوهشگر حوزه زبان‌شناسی شناختی با تاکید بر اینکه نگارش و تحقیق جمعی راهگشاتر از تالیف انفرادی است، گفت: برای برطرف شدن این خلا بهتر است کارگروهی ویژه برای سفارش آثار تالیفی جمعی و حمایت از آنها در وزارت علوم یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه‌اندازی شود.

سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی چهارمحال و بختیاری کتاب «آموزش و یادگیری زبان با رویکرد زبان‌شناسی شناختی» نوشته لیلا عرفانیان قونسولی، استادیار گروه زبان موسسه آموزش عالی کاشمر و سهیلا نوربخش بیدختی، عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد را سال گذشته در 270 صفحه منتشر کرده است.