جهانبخش سلطانی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) بیان کرد: یک هنرمند به دلیل حفظ هویت و شناسنامه ملی، میراث فرهنگی و ادبیات خود چه بخواهد و چه نخواهد باید فریاد مردمی باشد که آرمان‌ها و غرور ملی خود را فرو خورده‌اند.
 
 وی با تاکید بر اینکه اهل دل و اهل قلم نمی‌تواند اهل شعار باشد، تصریح کرد: یک هنرمند به صورت پیوسته در این زمینه تلاش می‌کند. او مدام نگران ملت و هویت ملی‌اش است و می‌داند با استحکام زبان، فرهنگ و ادبیات خود است که می‌تواند به خود ببالد و خود را هنرمند واقعی بداند. هیچ هنرمندی در قبال جامعه خود بی تفاوت و بی خاصیت نبوده و نیست. او باید دائم مثمر ثمر باشد و در جهت آرمان‌های فروخورده ملت خویش تلاش کند.
 
این هنرمند درخصوص رابطه بین هنرمند و کتاب بیان کرد: این دو یعنی هنرمند و کتاب تکمیل کننده یکدیگرند. یک هنرمند الزاما باید از دانش خوبی برخوردار باشد تا بتواند رنج مردم را بدرستی فهم و آنها را در قالب آثار هنری تصویر کند. چنین هنرمندی باید دائم در حال مطالعه باشد. چون نمی‌تواند اهل شعار باشد.
 
جهانبخش سلطانی در پایان با بیان اینکه هر که مکتب رفت آدم می‌شود/نور چشم خلق عالم می‌شود، گفت: یک هنرمند را، با دانش‌اش می‌شناسند. هنرمندان هم می‌توانند به گونه‌های مختلف در توسعه فرهنگ کتاب و کتابخوانی موثر باشند. یکی می‌تواند کتاب بنویسند. دیگری می‌تواند فیلمی بر اساس کتاب‌ها کارگردانی کند یا فیلمنامه‌ای را بنویسد که موضوع کتاب و کتابخوانی در لایه‌های زیرین آن وجود داشته باشد.