به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان شمالی، کتاب «همسفر با معلمان آینده» به قلم سیداحسان سیدی‌زاده توسط انتشارات زبان علم بجنورد در 258 صفحه چاپ و منتشر شد.
این مدرس بازنشسته که از وی تاکنون پنج کتاب روانه بازار شده است، با اشاره به اهمیّت نوشتن سفرنامه به خبرنگار ایبنا گفت: سفرنامه به نوعی همراه کردن خواننده در مسافرت است و بیان زیبایی‌ها و کاستی‌های احتمالی در سفر همیشه برای خواننده زیباست.
وی در پاسخ به این سئوال که سفرنامه «همسفر با معلمان آینده» چه تفاوتی با «سفرنامه مالزی» شما که چندی قبل منتشر شد دارد؟، افزود: ویژگی این سفرنامه در این است که با جمعی از دانشجویان تربیت معلّم دانشجویان پرسشگر، دانشجویان تشنه آموختن و از همه مهمتر صبور در برابر مشکلات سفر، همراه شده‌ام.
سیداحسان سیّدی‌زاده درباره تاخیر در چاپ و نشر این کتاب آن هم با گذشت 33 سال، گفت: مشکل اول که در راس مشکلات قرار داشت مسئله مالی بود که از سویی توان مالی با حقوق معلّمی روز به روز کاهش می‌یافت و از دیگر سو، افزایش قیمت کاغذ و علت دوم هم شاید در آن زمان اگر چاپ می‌شد برای دانشجویان و کسانی که فارغ‌التحصیل شده و به استخدام درآمده بودند، چیز جالب توجهی نداشت ولی امروز این کتاب را همان دانشجویان دیروز که معلمان امروزی هستند، در لابه‌لای خط به خط کتاب به مرور خاطراتی می‌پردازند که بسیاری از آنها فراموش شده است. دلیل سوم هم، استقبال خوب از «سفرنامه مالزی دیار مهربانی و سازندگی» بود که انگیزه قوی‌تری شد تا برای چاپ این سفرنامه اقدام کنم.
این مدرس بازنشسته که تاکنون حدود هزار مقاله، یادداشت، مصاحبه و گزارش در مطبوعات به چاپ رسانده است، در پاسخ به این سئوال که باز هم سفرنامه‌ای برای چاپ دارید؟ عنوان کرد: سفرنامه بجنورد را که سفرنامه‌ای متفاوت است، آماده چاپ دارم. سفرنامه‌های «خواف» و «نیشابور» را نیز که دو سفرنامه متعلق به دوران دانشجویی و دهه شصت خود من است، در نوبت اخذ مجوز است.
وی درباره متفاوت بودن سفرنامه بجنورد، چنین توضیح داد: معمولا انسان‌ها وقتی به سفرمی روند، سفرنامه می‌نویسند ولی در این کتاب، سفری در درون شهر و دیارم (بجنورد) دارم که از نظر خودم بی‌نظیر است؛ طی یک هفته گشت و گذاری در شهر داشته و به شرح و بیان بناهای تاریخی، برنامه‌های فرهنگی و... پرداخته‌ام.
سیدی‌زاده هدف از این نوع سفرنامه‌نویسی را چنین بیان کرد: کسانی که اهل نوشتن هستند، می‌توانند ویژگی‌ها و توانمندی‌های شهر خود را از نگاه یک مسافر، به دیگران معرفی کنند، این نوع سفرنامه‌نویسی، برای کسانی که امکان مسافرت رفتن ندارند ولی قلم توانایی دارند می‌تواند بخشی به مقوله سفرنامه‌نویسی بیفزاید؛ این نوع سفرنامه‌نویسی حتی می‌تواند افراد زیادی را که به هر دلیل بناهای باستانی و تاریخی شهرشان را ندیده‌اند، تشویق به دیدن آنها کند.
وی درباره جدیدترین کتابی که برای اخذ مجوز ارسال کرده است، گفت: بعد از چاپ سفرنامه مالزی که نگاه من به این کشور و بیان زیبایی مالزی بود، خیلی دوست داشتم هموطنانم نیز درباره نگاه گردشگران خارجی به ایران و ایرانی بیشتر بدانند؛ ازاین رو، کتاب «ما در نگاه آنها» را تالیف کرده‌ام که احتمالا در دو جلد و با نام‌های مختلف به چاپ برسد.
این مدرس بازنشسته که از وی تاکنون پنج کتاب روانه بازار شده است، با اشاره به اهمیّت نوشتن سفرنامه به خبرنگار ایبنا گفت: سفرنامه به نوعی همراه کردن خواننده در مسافرت است و بیان زیبایی‌ها و کاستی‌های احتمالی در سفر همیشه برای خواننده زیباست.
وی در پاسخ به این سئوال که سفرنامه «همسفر با معلمان آینده» چه تفاوتی با «سفرنامه مالزی» شما که چندی قبل منتشر شد دارد؟، افزود: ویژگی این سفرنامه در این است که با جمعی از دانشجویان تربیت معلّم دانشجویان پرسشگر، دانشجویان تشنه آموختن و از همه مهمتر صبور در برابر مشکلات سفر، همراه شده‌ام.
سیداحسان سیّدی‌زاده درباره تاخیر در چاپ و نشر این کتاب آن هم با گذشت 33 سال، گفت: مشکل اول که در راس مشکلات قرار داشت مسئله مالی بود که از سویی توان مالی با حقوق معلّمی روز به روز کاهش می‌یافت و از دیگر سو، افزایش قیمت کاغذ و علت دوم هم شاید در آن زمان اگر چاپ می‌شد برای دانشجویان و کسانی که فارغ‌التحصیل شده و به استخدام درآمده بودند، چیز جالب توجهی نداشت ولی امروز این کتاب را همان دانشجویان دیروز که معلمان امروزی هستند، در لابه‌لای خط به خط کتاب به مرور خاطراتی می‌پردازند که بسیاری از آنها فراموش شده است. دلیل سوم هم، استقبال خوب از «سفرنامه مالزی دیار مهربانی و سازندگی» بود که انگیزه قوی‌تری شد تا برای چاپ این سفرنامه اقدام کنم.
این مدرس بازنشسته که تاکنون حدود هزار مقاله، یادداشت، مصاحبه و گزارش در مطبوعات به چاپ رسانده است، در پاسخ به این سئوال که باز هم سفرنامه‌ای برای چاپ دارید؟ عنوان کرد: سفرنامه بجنورد را که سفرنامه‌ای متفاوت است، آماده چاپ دارم. سفرنامه‌های «خواف» و «نیشابور» را نیز که دو سفرنامه متعلق به دوران دانشجویی و دهه شصت خود من است، در نوبت اخذ مجوز است.
وی درباره متفاوت بودن سفرنامه بجنورد، چنین توضیح داد: معمولا انسان‌ها وقتی به سفرمی روند، سفرنامه می‌نویسند ولی در این کتاب، سفری در درون شهر و دیارم (بجنورد) دارم که از نظر خودم بی‌نظیر است؛ طی یک هفته گشت و گذاری در شهر داشته و به شرح و بیان بناهای تاریخی، برنامه‌های فرهنگی و... پرداخته‌ام.
سیدی‌زاده هدف از این نوع سفرنامه‌نویسی را چنین بیان کرد: کسانی که اهل نوشتن هستند، می‌توانند ویژگی‌ها و توانمندی‌های شهر خود را از نگاه یک مسافر، به دیگران معرفی کنند، این نوع سفرنامه‌نویسی، برای کسانی که امکان مسافرت رفتن ندارند ولی قلم توانایی دارند می‌تواند بخشی به مقوله سفرنامه‌نویسی بیفزاید؛ این نوع سفرنامه‌نویسی حتی می‌تواند افراد زیادی را که به هر دلیل بناهای باستانی و تاریخی شهرشان را ندیده‌اند، تشویق به دیدن آنها کند.
وی درباره جدیدترین کتابی که برای اخذ مجوز ارسال کرده است، گفت: بعد از چاپ سفرنامه مالزی که نگاه من به این کشور و بیان زیبایی مالزی بود، خیلی دوست داشتم هموطنانم نیز درباره نگاه گردشگران خارجی به ایران و ایرانی بیشتر بدانند؛ ازاین رو، کتاب «ما در نگاه آنها» را تالیف کرده‌ام که احتمالا در دو جلد و با نام‌های مختلف به چاپ برسد.
نظر شما