به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست معرفی و رونمایی از کتاب «آرامش در طوفان» به قلم مریم برادران، با حضور استادان فلسفه و علوم انسانی، یکشنبه 9 بهمن 1401 در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
 
ترکمان در این نشست بیان کرد: این کتاب باعث شد با ابعاد دیگری از وجود جناب آقای فراستخواه آشنا شوم. این کتاب در عنوان دومش یعنی زندگی و زمانه دکتر فراستخواه، به سیری از زندگی ایشان از کودکی تا امروز می‌پردازد. برای من این مسئله مطرح بود که چنین شخصیتی در چه بستری، بالیده و رشد کرده است. بدون شک نقش پدر و مادر بسیار مهم بوده است. معمولا در زندگی انسان‌های بزرگ، خانواده نقشی بی‌بدیل دارد.
 
او با اشاره به ویژگی‌های پدر استاد فراستخواه، به سختکوشی، دینداری و پرتلاش بودن او اشاره کرد و دکتر فراستخواه را نیز دارای این سجایای اخلاقی دانست. ترکمان گفت: در گذشته، تحرک اجتماعی و رفتن از طبقه‌ای به قشر دیگر حاصل تلاش بود. قبل از درآمدهای نفتی اینچنین بود. پدر مرحوم استاد از انسان‌هایی بوده که با تلاش به مرتبه اجتماعی و طبقاتی بالایی می‌رسد. ما این تلاش و کوشش را تا امروز در استاد فراستخواه مشاهده می‌کنیم. گاهی فکر می‌کنیم والدینمان متوجه مسائل نیستند در حالیکه آن‌ها متوجه بودند و حکمتی داشتند که حاصل زیست در جهان و مشاهده سیر حوادث بوده است.
 
ترکمان با بیان اینکه فراستخواه برایش یک الگوست افزود: ایشان در کتاب از مدرسه صفا می‌گویند که در شکل‌گیری شخصیتشان اثرگذار بوده است. تحصیل در تبریز و همزمان تلاش در عرصه عمومی همچنان ادامه دارد و ایشان دائما در حال آموختن از کتاب‌ها و محله و مدرسه بوده‌اند. این نوع نگرش و فعالیت در عرصه عمومی موجب می‌شود نگاه انسان‌محورانه به مسئله توسعه داشته باشند. آن نوع توسعه آمرانه بی‌ارتباط با زیست‌بوم، مطلوبشان نبوده است. تا اینکه اتفاقات سال 57 رخ می‌دهد و عدالت‌خواهی موجب می‌شود ایشان به عرصه زندگی سیاسی نیز کشیده شوند.
 
او افزود: از ما زیاد پرسیده‌اند که چرا این راه را رفته‌اید. ما فکر می‌کردیم که می‌خواهیم عدالت، آزادی، مهربانی، توسعه پایدار و متوازن شکل بگیرد. نمی‌دانستیم چه اتفاق‌هایی می‌افتد. ما قدرت را نمی‌شناختیم. بخش بزرگی از تربیت در عمل رخ می‌دهد. اگر عمل در پی کلام نباشد نه تنها اثرگذاری مثبت ندارد بلکه تاثیر منفی نیز می‌گذارد. در جامعه امروز نیز مشاهده می‌کنیم که در یک‌سری راه‌ها زیاد تبلیغات شده و می‌شود و اثر منفی نیز در پی داشته است.
 
ترکمان با بیان این نکته که دعوتگر غیرزبانی باشید اضافه کرد: از مصادیق این نوع دعوت‌گری، خود استاد فراستخواه هستند. در پی رویداد‌های 57 ایشان می‌گویند که من با یک امید الهیاتی به دانشگاه می‌روم و الهیات را انتخاب می‌کنم. الهیاتی که ایشان مد نظرشان بوده، الهیات آزادی‌بخش و رهایی‌بخش و انسان‌دوستانه بوده است. ایشان به دنبال سوالاتشان در رشته فلسفه می‌روند و مدتی به این آموزش می‌پردازند. یکی از ویژگی‌های استاد، میان‌رشته‌ای بودن تحقیقاتشان است. امیدوارم عمر ایشان طولانی باشد که جامعه ما از ایشان استفاده کند.
 
او در پایان بیان کرد: به رغم همه مشکلات، اگر نگاه توحیدی وجود داشته باشد می‌توان به زندگی معنا بخشید و در ساختارها اثرگذار بود. انسان می‌تواند ساختار را تلطیف و نرم کند. رجال موثر ایران افرادی بودند که آرام حرکت می‌کردند و طغیانی نبودند. خواهید خواند و خواهید دید که این کتاب چه کتاب نفیسی است و چقدر نیاز امروز کشور ماست. دغدغه دکتر فراستخواه این است که دیگران را رشد بدهند که این خصلت انسان‌های بزرگ است.