به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در خردسرای فردوسی، انجمن ادبی استاد قهرمان با همکاری انجمن سیاوش نشست کوتاهی را به بهانه سالروز فوت مظاهر مصفا، محقق و پژوهشگر حوزه زبان و ادبیات فارسی و استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، برگزار کرد. در این نشست که به میزبانی محمدرضا سالاری برگزار شده بود، شاعرانی جوان به خواندن اشعار خود پرداختند و بخش‌هایی از شاهنامه نیز قرائت شد.

پس از آن، وحدی عیدگاه، محقق و پژوهشگر حوزه زبان و ادبیات فارسی و استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، به گرامی‌داشت مظاهر مصفا، این استاد بی‌مانند زبان و ادبیات فارسی پرداخت و گفت: یکی از مسائلی که درباره مصفا باید به آن اشاره کرد، گرایش ایشان به وطن‌پرستی است. بسیاری از شعرهای او در وصف ایران و دوستداران ایران است. بیش از شش دهه از عمر مصفا در راه خدمت به زبان فارسی طی شده است. او کسی بود که کلاس‌هایش در دانشگاه تهران از جهت منش و خلق‌وخوی او و برخورد خاص ایشان با متن مورد علاقه دانشجویان بود.

وی ادامه داد: ستایش مظاهر مصفا سخنی نیست که از دهان علاقه‌مندان امروزش شنیده شده باشد. بزرگان ادبیات معاصر نیز او را بسیار گرامی می‌دانند. او شخصیتی بسیار جذاب و تاثیرگذار بود. بی‌ریایی و صداقت خاص ایشان همواره زبانزد بود. خوی آزادمنشنانه ایشان نیز قابل‌ذکر است. او همیشه طرفدار حق بود. او می‌توانست بسیاری از حرف‌ها را بیان نکند، اما این اخلاق به او اجازه نمی‌داد که پای بر حق بگذارد.

این استاد دانشگاه تهران در ادامه به ویژگی‌ها و خصایص شعر مصفا پرداخت و گفت: او از بزرگان قصیده‌سرایی در ادبیات فارسی بود. می‌توان بعد از ملک‌الشعرای بهار، او را در کنار حمیدی از بهترین قصیده‌سراهای معاصر دانست. شعر او هیچ‌گاه تقلیدی نبود، اما از شعر کهن فارسی تاثیر پذیرفته بود. علاقه مصفا به سعدی بسیار مشهور است. یکی از مهم‌ترین صنایع سعدی، یعنی تکرار و جابه‌جایی اجزای کلام را بسیار در شعر خود به کار می‌برد.

وی ادامه داد: همه این‌ها با یک عاطفه شدید همراه شده بود که شعر او را جاندار می‌کرد. تاثراتی که از درگذشت بزرگان گرفته بود، بیشتر در قالب قصیده، مسمط و ترکیب‌بند بیان شده است، بنابراین این قالب‌ها در شعر ایشان حال‌وهوای دیگری دارد. می‌توان گفت او این قالب‌ها را زنده کرده و برای بیان جدی‌ترین افکارش از آن استفاده کرد. البته آثار مصفا همیشه یکدست نبوده است. او در دوران جوانی اهل تقلید از شاعران کهن بود و با گذشت سال‌ها و کسب مهارت بیشتر، اشعار غنی‌تری سرود.

وحید عیدگاه در انتها به ویژگی‌های نثر مظاهر مصفا پرذاخت و گفت: این را هم باید بگویم که مظاهر مصفا نثر بسیار درخشانی داشت. این را از مقدمه‌هایی که بر کتاب‌ها نوشته‌است، می‌توان دریافت. این نثر حاکی از وجود مطالعات گسترده و کسب مهارت از این مسیر است. ما با فوت مصفا، ادیبی بی‌نظیر را از کف دادیم.