به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، شعر محمد عزیزی به شرح زیر است:

کدام واژه تواند تو را کند تصویر؟
گلی که له‌ شده با تانک و بمب، بی تقصیر

تو تُرد بودی و بالنده و پُر از اُمّید، 
که بود آنکه رقم زد به خون تو را  تقدیر؟
 
 به دست تو قلم و دفتر‌ و به لب لبخند 
 به سینه‌اش فقط انبان کینه و تکفیر 

 چه گونه می‌شود انسان چنین‌ بریزد خون؟ 
 کدام خامه توانَد کند غمت تحریر؟ 

به حیرتم من از این‌ شدّت تعصّب کور 
 جنایتی که به عجز است گرگ‌اش از تقریر 

 جهان به فهم، به دانش، به عشق محتاج است 
 بیا دوباره دهیم این بنای کج، تغییر 

 هزار مرتبه گفتیم از این جنایت‌ها
‌چه سود چون نکند بر ستمگران تاثیر

 به حیرتم چه نویسم از آنچه می‌بینم  
 مگر که خواجه‌ شیرازی‌اش کند تفسیر