به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «تمدن‌های آسیا و خاورمیانه» نوشته یاروسلاو کرچی، پژوهشگر اهل چکسلواکی سابق با ترجمه خسرو قدیری در هفت فصل، مطالعه‌ای فشرده درباره تاریخ تمدن‌های آسیا و خاورمیانه (مصر، ایران، بین‌النهرین، هند، چین، ژاپن، کره و سرزمین‌های اسلامی) از لحاظ تنوع تمدنی و بازه تاریخی مشخص انجام داده است. 

«ظهور شرق مدیترانه (تمدن خط میخی و تمدن فرعونی)»، «تضادهای سوریه (اقوام صاحب خط و قوم اهل کتاب)»، «مخاطره بزرگ ایرانی (جایگاه متغیر اهورمزدا)»، «شیوه‌های اسلامی (یک‌پارچگی و تجزیه)»، «از سند تا مکونگ (بین برهما و بودا)»، «مسیر چین (الگوی استمرار)» و «ضرباهنگ خاور دور (پذیرش و انطباق)» فصل‌های کتاب را تشکیل می‌دهند و در پایان نیز «کتابشناسی» آورده شده است.

نویسنده کتاب درباره ایده اولیه کتاب نوشته است: «انگیزه پرداختن به این موضوع، تحولات عظیمی بود که در نتیجه جنگ جهانی دوم در دنیا به وقوع پیوست. در آن زمان، همچنین دریافتم که مطالعات من در حقوق بین‌الملل و طیفی از موضوع‌های مربوط و نیز تخصص حرفه‌ای من در اقتصاد کلان به‌عنوان زمینه‌ای برای درک آن‌چه در حال وقوع بود کافی نیست. ایده اولیه نوشتن کتاب در اواخر دهه 1950 و در یک اردوگاه کار اجباری، وقتی که با یک چرخ تراش شیشه لوستر کار می‌کردم، شکل گرفت.»

کتاب به شرح تمدن‌های خاورمیانه و خاور دور پرداخته و به‌صورت خلاصه به بررسی و بحث درباره شرق پرداخته است. دیدگاه‌های کتاب کلاسیک و برگرفته از مطالعات متون دوران جنگ‌های جهانی به‌شمار می‌رود. مولف کتاب تاثیر دین در هر منطقه را بسیار پررنگ بررسی کرده به‌طوری که اساس شکل‌گیری بسیاری از مباحث کتاب توضیح و تفسیر مذاهب و دین در بخش‌های مختلف از چین، هند، ایران، بین‌النهرین،مصر، ژاپن، کره و دیگر سرزمین‌های شرق است.

در فصل «مخاطره بزرگ ایرانی: جایگاه متغیر اهورمزدا» آمده است: «ایران به‌عنوان یک امپراتوری بزرگ که از موهبت یک مذهب دارای پیامبر برخوردار بود، به مدت بیش از یک‌هزار سال سنگر هویت فرهنگی آسیای غربی شد. در مرحله نخست، در دوران هخامنشیان 
(330 – 550 پیش از میلاد) در مقابل فشار کوچ‌نشینان از سمت شمال‌شرقی و همچنین در مقابل نفوذ نابودکننده فرهنگ یونانی از سمت غرب مقاومت کرد. پس از آن، دو قرن استیلای سیاسی و فرهنگی یونان فرا رسید. از پایان این دوران تا آغاز قرن هفتم میلادی ایران تحت حاکمیت اشکانیان و ساسانیان در مقابل فشار همزمان امپراتوری‌های کوشان و هپتالیان که در دامنه‌ها هندوکش برپا شده و در صدد توسعه قلمرو خود به آسیای میانه و پنجاب بودند و همچنین امپراتوری روم، با چهره‌های متغیر آن، ناچار به مقاومت شد؛ به عبارت دیگر با روم پیش از مسیحیت، روم یک‌پارچه مسیحی و سرانجام، روم شرقی روبه‌رو بود.»

در بحث مطالعه تاریخ بین‌النهرین و مصر باستان به‌عنوان دو مسیر بدیل رشد تمدن نوشته شده است: «مشهودترین خصوصیت مشترک اندیشه اسطوره‌پرداز آن‌هاست، که به هیچ‌وجه به این دو تمدن منحصر نمی‌شود. برای ذهنیت امروز درک اندیشه اسطوره‌پرداز دشوار است. با توجه به سازمان این جوامع، مسایلی بروز کرد که به هیچ‌رو مختص این دو تمدن نبود. این مسایل ماهیتی عمومی داشته‌اند. دیگر خصوصیت مشترک این دو تمدن شیوه تولید کشاورزی آن‌ها بود. اختلاف چشمگیر میان تمدن بین‌النهرین و مصر باستان در جنبه‌ای روان‌شناسانه قرار دارد. از یک‌سو با مصریان برخوردار از استعداد هنری مواجهیم، که به توانایی خود برای برآمدن از پس محیط انسانی و طبیعی اطمینان دارند و از سوی دیگر با اهالی بین‌النهرین مواجهیم که استعداد بیشتری در فراگیری و کاربرد فنون دارند.»

چاپ دوم «تمدن‌های آسیا و خاورمیانه» نوشته «یاروسلاو کرچی» با ترجمه خسرو قدیری در 374 صفحه، شمار گان یک‌هزار نسخه و بهای 15 هزار تومان از سوی انتشارات همشهری در دسترس علاقه‌مندان به پژوهش‌های تمدن آسیا و خاورمیانه قرار گرفته است.