به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، آیت‌الله سيدعزالدين حسينى فرزند مرحوم آيت‌الله ميرزا محمود حسينی(ره) بود که در سال 1300 شمسى در زنجان متولد شد و تحت سرپرستى پدرش علامه حسینی تربيت يافت، دوره مقدمات، سطح و مقدار كمى از خارج را در زنجان گذراند و سپس به قم عزيمت کرد. وی در فقه و اصول به حوزه درس آيات عظام بروجردى(ره) و سيدمحمد حجت(ره) به مدت 14 سال حاضر شد و در اين زمينه به مدارج عالى اجتهاد نايل شد. 

مرحوم حسینی زنجانی همچنین دوره حكمت متعاليه را نزد مفسر كبير و فيلسوف الهى، مرحوم علامه طباطبايى، امام خمينى(ره)  و مرحوم فيلسوف مجتهد حاج شيخ مهدى مازندرانى گذراند. 

وی  در سال‏هاى متوالى با نظام طاغوت مبارزه کرد و در خرداد 1342 همراه با علماى تهران زندانى شد. در سال 1351 هم به مناسبت مراجعت شاه از اوپك، سخنرانى تندى در مسجد جامع زنجان ايراد كرد كه در پى آن از سوی مقامات امنيتى وقت، مجبور به ترك زنجان شد و از آن تاريخ در كنار مرقد مطهر حضرت رضا(ع) اقامت گزید. 

این عالم بزرگ پیش از 22 بهمن سال 57 به دستور امام خمينى(ره) به زنجان بازگشت و پس از اقامتی دو ساله در زنجان و ترور نافرجام او، دوباره به مشهد مراجعت کرد.

وی يكى از مراجع و مدرسان حوزه علميه مشهد در سطح عالى در فقه و اصول و تفسير بود که ده‌ها اثر علمی و رساله عملیه از خود به یادگار گذاشت. از آثار چاپ شده این مرحوم که از سوی موسسه بوستان کتاب منتشر شده‌اند، می‌توان به کتاب‌های شرح خطبه حضرت زهرا(س)، معيار شرك در قرآن، تفسير سوره حمد، راه رستگارى و حکمت فاطمی اشاره کرد.