محمد میرکیانی نویسنده مطرح حوزه کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان، در ابتدا درباره کتابی که از مدت‌ها پیش مشغول نگارش آن بوده و به تازگی به نقطه پایانی آن رسیده است، گفت: مجموعه داستان «حکایت‌های کمال» را به انتشارات «به‌نشر» سپرده‌ام و ان‌شاءالله تا پایان سال جاری به زیر چاپ می‌رود.

به گفته وی، این کتاب که تِم محوری آن، مسائلی از قبیل تهرانِ دهه 40، مردم‌شناسی این شهر با نگاهی به دوره‌گردها، کاشی‌کاری‌های قدیم و زندگی ساده آن است، پیشتر در 50 قصه منتشر شده بود، ولی در چاپ جدید در 150 قصه و در 5 جلد با بیش از هزار صفحه تدوین شده است و در آینده نزدیک به چاپ می‌رسد.

میرکیانی سپس با اشاره به تغییراتی که در جهان کودکانِ امروز متاثر از توسعه فزاینده رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته است، افزود: با ورود شبکه‌های مجازی، امروز فضای اندیشه در آثار کودک و نوجوان، کم و فانتری‌های بی‌هدف و ساختگی جایگزین آن شده است.

نویسنده کتاب «عمو رستم و دایی سهراب» ادامه داد: به علت فضای ویژه‌ای که در تولید در حوزه فرهنگ به وجود آمده است و حضور رقیبانی قدرتمند در این حوزه، نویسندگان کودک و نوجوان باید برای علاقه‌مند کردن کودکان به کتاب تلاش دو چندان کرده و کتاب را به عنوان کالای خوب به مخاطبان معرفی کنند.

برگزیده کتاب سال 96 با اشاره به سلیقه کودکان در انتخاب آثار، گفت: سلیقه کودکان متقاوت و به سبک زندگی آن‌ها برمی‌گردد. هر نویسنده اگر بتواند داستان‌هایی جذاب و پرکشش با مضامینی چون رئال، ادبیات عامیانه و کهن بنویسد، قطعاً مخاطب خواهد داشت و برای کودکان دل‌بستگی ایجاد می‌کند.

میرکیانی افزود: دغدغه اصلی من برای کودکان و نوجوانان بیش از هر چیز فهم و درک و شناحت لایه‌های پنهان زندگی است تا بتوانند به تعریف روشنی از زندگی دست یابند. من سعی کرده‌ام در قصه‌ها، ناگفته‌هایی را که عموماً لابه‌لای بسیاری از داستان‌ها گم شده و بسیاری از جزئیات که از دید پنهان می‌ماند، برای کودکان و نوجوانان بیان کنم.

وی با بیان اینکه در حوزه‌های مختلفی چون رادیو، تلویزیون، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مجلات مختلف و غیره، در ارتباط با ادبیات کودک و نوجوان فعال بوده است، گفت: من در زندگی‌ام محرومیت‌ها را درک کرده‌ام و جزء کسانی بوده‌ام که در نوجوانی کار کرده‌اند ولی همیشه روزنه امید را برای کودکان و نوجوانان باز گذاشته‌ام تا به آنها بگویم به رغم سختی‌های زندگی، همیشه فضای روشنی برای آینده وجود دارد.

میرکیانی، با اشاره به اینکه نگرانی و دغدغه‌اش عمدتاً در حوزه زندگی شهری بومی، آداب و رسوم، سنت‌ها و باورها در عرصه‌های محتلف است، بیان کرد: از جمله کارهایی که انجام داده‌ام، طراحی جشنواره قصه‌گویی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده که از کانون آغاز شد و به همه بخش‌ها گسترش یافت.

وی با بیان اینکه قصه‌گویی از کهن‌ترین و قدیمی‌ترین ابزارهای آموزشی و تربیتی در فرهنگ ماست و به نوعی آداب، رسوم و فرهنگ را نسل به نسل به آیندگان منتقل می‌کند، ادامه داد: یکی از مسائلی که خانواده‌ها باید به آن توجه کنند، این است که برای فرزندان خود قصه بگویند، قصه‌گویی بر اساس جریان سیال ذهن و تداعی معانی در یاد کودک و نوجوان می‌ماند.

این نویسنده مطرح حوزه کودک و نوجوان تاکید کرد: کسی که گوشی برای شنیدن نداشته باشد، حرفی هم برای گفتن ندارد و ما در قصه‌گویی فضایی را آماده می‌کنیم که خوب بشنویم چرا که با خوب گوش دادن، کمتر دچار مشکل شده و می‌توانیم از حقوق خود دفاع کنیم.

وی به تفاوت خلاقیت و تخیل اشاره و اذعان کرد: خلاقیت نتیجه فعالیت‌های بسامان ذهن است که از همه نمادها یک تعریفی را می‌پذیریم و می‌توانیم آن را با واقعیت‌های زندگی تطبیق دهیم، ولی خیال‌پردازی فعالیت نابسامان ذهن است از این رو چون مخاطب درکی از آن ندارد و نمادها قابل فهم نیستند، دچار تشویش ذهنی، بی قراری و پرخاش می‌شود.

نویسنده کتاب «بچه‌های کوچه» درخصوص نقش باشگاه‌های کتابخوانی در علاقه‌مند کردن کودکان به مطالعه، ضمن یادآوری اینکه کتاب «قصه ما مثل شد» نوشته او یکی از کتاب‌های انتخاب شده برای کودکان در این برنامه بوده است، اضافه کرد: ایده و آغاز کار باشگاه‌ها حرکت خوبی بود که با یک خرد جمعی در کل کشور نهادینه شد و حیات باشگاه‌ها با استمرار و تداوم آن‌ها تضمین می‌شود اما مهم تر از آغاز، ادامه کار باشگاه‌ها است.

وی که با خبرنگار ایبنا در خوزستان گفت‌وگو می‌کرد، در پاسخ به این پرسش که این استان را نسبت به 32 سال قبل در زمینه فعالیت‌های فرهنگی چطور دیدید؟، گفت: خوزستان استانی تاریخی و پرانرژی از نظر تفکر، تولید فکر و فرهنگ است و مجموعه فعالیت‌هایی که در این استان صورت می‌گیرد، بیانگر اتفاقات خوبی در آینده است.