به گفته پورترکارانی، مردم و حتی سیاستگذاران اغلب جامعهشناسی را رشتهای «نظری» و «غیرکاربردی» میبینند و جامعهشناسان غالباً در برج عاج دانشگاهی خود باقی ماندهاند. از این رو وظیفه جامعه شناسان است که این نهاد را تقویت کرده و تلاش کنند کارکردهای زیر ارتقا یابد.
رحیم محمدی در این گفتوگو میگوید که چرا جامعهشناسی در ایران درست فهمیده نشد و چرا وقتی سوسیالیسم آمد جامعهشناسی تبدیل به ایدئولوژی شد مانند فلسفه. کسانی که استاد فلسفه در دانشگاه تهران بودند، مانند احمد فردید و شاگردان او، سخنگویان و خالقان یک ایدئولوژی بودند! در جامعهشناسی هم کتابهای آریانپور و شریعتی و طبری و حسین ادیبی و عبدالمعبود انصاری همگی ایدئولوژی مارکسیستی بودند.
