محمدرضا فرزین در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در مشهد، با اشاره به اهمیت ارج‌نهادن به روز بزرگداشت فردوسی عنوان کرد: فردوسی را باید گرامی‌داشت چراکه ما زبان، فرهنگ و بسیاری از آیین‌ها و باورهای‌مان را مدیون حماسه‌سرای بزرگ توس هستیم.

وی ادامه داد:به راستی اگر شاهنامه نبود فرهنگ ایران باقی‌ نمی‌ماند و ما هم مانند بسیاری دیگر از مردم جهان با حمله تازیان، زبان و فرهنگ‌مان دگرگون می‌شد و از هویت خود فاصله می‌گرفتیم. اگر می‌خواهیم به جهانیان بگوییم که ایرانی هستیم باید هویت داشته باشیم و هویت ما به باورها و فرهنگ و داستان‌های‌مان وابسته است.
 
این مدرس نام‌آشنای شاهنامه بزرگی فرهنگ ایران و نام و آوازه تمام مفاخر ادب ایران که پس از فردوسی زیسته‌اند را وابسته به وجود شاهنامه دانست و اظهار کرد: اگر ما این زبان و فرهنگ را نمی‌داشتیم قطعا این شعرا و مفاخر را هم نخواهیم داشت و اگر این بزرگان نبودند، ایران به این اندازه در جهان پرآوازه نبود.
 
فرزین در پاسخ به این سوال که وظیفه رسانه‌ها و مسئولان برای تشویق مردم به شاهنامه‌خوانی چیست؟ عنوان کرد: رسانه‌ها باید گسترش فرهنگ فارسی را وظیفه خود بدانند و مسئولان هم باید آموزش شاهنامه از دبستان را در دستور کار قرار دهند. اگر ما بتوانیم از کودکی فرزندان‌مان را با شاهنامه آشنا کنیم در آینده با نسلی روبه‌رو خواهیم شد که با فرهنگ خود آشنایی کامل دارند. دیگر کشورها برای پاسبانی و پاسداری از فرهنگ سرزمین خود بسیار هزینه می‌کنند.
 
این مدرس شاهنامه‌خوانی گفت: هرکدام ما نیز به عنوان یکی از افراد جامعه باید برای گسترش این فرهنگ تلاش کنیم از این رو این مهم با هم‌اندیشی و همکاری ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف تاثیرگذار خواهد بود.

وی تاکید کرد: در این میان نقش تلوزیون بسیار موثر است هنگامی که واژگان ناساز و نادرست توسط مجریان و بازیگران به کار گرفته می‌شود، این واژگان به مرور مورد استفاده تمام جامعه قرار می‌گیرد؛ پس رسانه ملی باید در انتخاب واژگان و تولید محتوای خود بسیار وسواس به خرج دهد.
 
محمدرضا فرزین هویت ایرانی را در پیوند مستقیم با شاهنامه دانست و بیان کرد: این دو عنصر همانند تار و پود در هم‌تنیده هستند، اگر بخواهیم فرهنگ ایران را حفظ کنیم باید باورهای ایران راهم بشناسیم و آن‌ها را حفظ کنیم و این باورها شامل ارزش‌هایی نظیر جوانمردی‌ها و نیک‌اندیشی‌هایی است که از روزگار کهن به ما رسیده‌است، این ارزش‌ها پاک و شایسته هستند و ما باید از آن‌ها پاس‌داری کنیم. این باورها در شاهنامه بهترین نمود را دارند.
 
 این مدرس شاهنامه با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر ذائقه‌ فرهنگی ما دگرگون شده است، خاطرنشان کرد: ما چیزی را نیکو می‌دانیم که توسط رسانه‌های‌خارجی و فضای‌مجازی به ما تلقین شده است اما اگر فرهنگ اصیل ما گسترش پیدا کند و جوانان ما با آموزه‌های خودمان آشنا شوند، مطمئنا به فرهنگ خودمان دلبسته خواهند شد.
 
این پژوهشگر شاهنامه در تشریح این موضوع که شاهنامه چقدر می‌تواند در افزایش نشاط‌ اجتماعی موثر باشد، خاطرنشان کرد: وقتی ما چیزی را دوست داریم، پرداختن به آن برای ما خوشایند است. فرهنگ، هنر و ادب سرزمین ما دارای بخش‌های متنوع زیادی است و قطع‌به‌یقین هر انسانی به یکی از این بخش‌ها دلبسته خواهد شد چراکه ذات وجود ما با این فرهنگ مانوس است، لذا اگر بتوانیم ذائقه خود را به سوی یکی از این بخش‌ها بکشانیم بی‌گمان این اتفاق برای ما خوشایند خواهد بود.
 
محمدرضا فرزین یادآور شد: شبکه‌های اجتماعی به همان اندازه که می‌توانند مفید باشند، به همان اندازه هم می‌توانند مخرب باشند از این رو باید با گرایش به فرهنگ ایران خودمان را به تعادل برسانیم، جوانان ما به تعبیر شاهنامه بسیار «ویرا» هستند به همین خاطر با کمی اندیشه و تامل اگر ذائقه خود را به سوی فرهنگ ایران بکشانند من باور دارم دوباره بر بالاترین چکاد جهان خواهیم درخشید.