به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجتبی ویسی، مترجم مجموعه شعر «شاعری با یک پرنده آبی» سروده چارلز بوکفسکی، شاعران جوان پارسی‌گو را به مطالعه سروده‌های بوکفسکی توصیه کرد و گفت: آثار بوکفسکی بسیار خوش‌خوان، ساده و امروزی است. شعرهای او به غایت ساده و روان است و خواننده آن را با پوست و استخوان خود درک می‌کند.

به باور این مترجم، مطالعه سروده‌های این شاعر نوگرا به شاعران جوان ایرانی کمک می‌کند تا از بند اضافه‌گویی و پرداختن به مفاهیم سنگین رهایی یابند. وی در این باره توضیح داد: در شعر فارسی تلاش‌هایی برای ساده‌گویی انجام شده است. اما هنوز هم روایت غالب شعر‌های فارسی، روایتی کهن و مضامین آن مضامینی انتزاعی و جدای از مسائل ساده زندگی است. پرداختن به جزییات زندگی بوکفسکی را به جهان شناسانده و به روایتی از او «بزرگترین‌شاعر قرن امریکا» ساخته است. به همین دلیل مطالعه سروده‌های او می‌تواند برای نسل جدید شاعران پارسی‌گو بسیار مفید باشد.

ترجمه ویسی از کتاب «شاعری با پرنده آبی» هم‌اکنون آخرین مراحل انتشار را سپری می‌کند. نشر ثالث پی‌گیر انتشار این مجموعه شعر است. 

در این کتاب علاوه بر ۴۶ قطعه شعر از بوکفسکی، دو مصاحبه مطبوعاتی با این شاعر در مورد آثار او ضمیمه شده است. دو مصاحبه‌ای که با بوکفسکی انجام شده و ویسی ترجمه آن را در کتاب خود گنجانده است یکی در سال ۱۹۸۷ توسط شان‌پن انجام شده و دیگری که از آخرین مصاحبه‌های بوکفسکی در زمان حیاتش است توسط مصاحبه‌گری از روزنامه بریتانیایی ترانزیت.

یادداشتی در مورد آثار بوکفسکی به قلم مترجم و مقاله‌ای در این رابطه به قلم یک روزنامه‌نگار امریکایی به نام «جی داگرتی» نیز در این کتاب گنجانده شده است.

ویسی درباره سروده‌های این مجموعه شعر توضیح داد: این شعر‌ها به استثنای دو قطعه همگی از سروده‌های کوتاه بوکفسکی هستند را از منابع مختلفی گردآوری کرده‌ام. شیوه چینش این شعر‌ها هم کاملا ذوقی است و نمی‌توانم توضیحی تئوریک برای آن‌ها بیاورم. شاید حتی اگر خود بوکفسکی زنده‌بود این شیوه چینش من را نمی‌پسندید.

این مترجم سروده‌های بوکفسکی را خالی از تکلف دانست و ادامه داد: زبان ساده و سرراست این نویسنده، رک‌گویی و پرداختن به واقعیت‌های بسیار ساده زندگی از ویژگی‌های بارز سروده‌های بوکفسکی، وجه اشتراک سروده‌های این کتاب است.

بوکفسکی در ۱۶ آگوست ۱۹۲۰، در شهر آندرناخ آلمان به دنیا آمد و وقتی سه ساله بود همراه خانواده اش به آمریکا مهاجرت کرد. او اولین قصه‌اش را در سال ۱۹۴۴ منتشر کرد. بعد تقریبا ۲۰سال هیچ چیز ننوشت. تنها کار یدی را تجربه و در اتاق‌های کوچک اجاره‌ای زندگی کرد. او سالها به عنوان نامه رسان در اداره پست لس آنجلس کار کرد و به روایت خودش روزی که دوباره نوشتن را آغاز کرد، از اداره پست اخراج شد.

با اینکه بوکفسکی سرودن شعر و نویسندگی را به طور جدی از ۴۰ سالگی پیگیری کرد، اما در عمر ۷۳ ساله خود، بیش از هزار قطعه شعر، بیش از ۱۰۰ داستان کوتاه و شش رمان خلق کرد که آنها در ۵۰ جلد کتاب منتشر شده‌اند.

این شاعر در سن ۷۳ سالگی در شهر سن پدرو ،اندکی پس از انتشار آخرین رمانش دیده از جهان فروبست. روی سنگ قبر این شاعر تنها یک جمله نقش بسته است: تلاش نکن! (Don’t try)

ژان پل سارتر و ژان رنه (دو منتقد سرشناس فرانسوی)، بوکفسکی را بزرگترین شاعر آمریکایی دانسته‌اند، این درحالی است که او خود را شاعر نمی‌دانست و همواره از کسانی که خود را شاعر می‌نامند و از این جهت مغرورند، با کنایه یاد می‌کرد.