به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ترجمه محسن مینوخرد از رمان «مرد آهسته» اثر جان مکسول کوتسی به پایان رسید. این کتاب پس از مراحل انتشار از سوی نشر چشمه روانه کتاب‌فروشی‌ها می‌شود.

کوتسی در سال ۲۰۰۵ میلادی این رمان را با نام اصلی:‌«Slow Man» منتشر کرد. این نویسنده آفریقایی پس از اینکه در سال ۲۰۰۳ به جایزه نوبل ادبیات دست یافت، دو سال هیچ کتابی منتشر نکرد تا سرانجام «مرد آهسته» به قلم او به چاپ رسید. این رمان به استثنای رمان منتشر نشده «خاطرات سال نحس» آخرین کتاب این نویسنده است.

«مرد آهسته» ماجرای مرد میان‌سالی را نقل می‌کند که در یک سانحه تصادف یکی از پاهای خود را از دست می‌دهد. وی به ناچار در آپارتمان خود محبوس می‌شود و به دنبال پرستاری می‌گردد که در امور شخصی زندگی به او کمک کند. این تغییرات ناگهانی موجب دگرگونی‌هایی در زندگی این مرد می‌شود.


کوتسی، نویسنده افریقایی و برنده جایزه نوبل ادبیات، در ۹ فوریه ۱۹۴۰ میلادی، در افریقای جنوبی دیده به جهان گشود. پدر او حقوق‌دان و مادرش معلم بود. وی در سال ۱۹۵۷ میلادی به دانشگاه کیپ تاون وارد شد و به تحصیل انگلیسی و ریاضی پرداخت و در سال ۱۹۶۰ مدرک کارشناسی‌ ادبیات و در ۱۹۶۱ میلادی کارشناسی‌ ریاضیات را دریافت کرد. او بین سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۵ میلادی در لندن به عنوان برنامه‌نویس کامپیوتر برای شرکت آی.بی.ام کار می‌کرد. در همین حال روی تزش (که درباره فورد مدوکس‌ رمان‌نویس انگلیسی بود) به پژوهش پرداخت.

نویسنده «در انتظار بربرها»، در سال ۱۹۶۵ میلادی دوره‌ تحصیلات دکترای خود را در رشته‌ زبان‌شناسی در دانشگاه تگزاس در آستین آغاز کرد و ۱۹۶۸ میلادی مدرک دکترای خود را در انگلیسی، زبان‌شناسی و زبان‌های آلمانی دریافت کرد. موضوع پایان‌نامه‌ او درباره‌ کارهای اولیه‌ ساموئل بکت‌ (نمایشنامه‌نویس ایرلندی) است.


این نویسنده در سال ۲۰۰۲ به استرالیا مهاجرت کرد و هم‌اکنون استاد افتخاری در دانشگاه آدلاید است. وی علاوه بر جایزه نوبل (که در سال ۲۰۰۳ دریافت کرد)، تاکنون یازده جایزه ادبی دیگر به دست آورده است که از جمله آنها می‌توان به جوایزی چون جایزه CAN، جایزه اول ادبی افریقای جنوبی (سه بار)، جایزه بوکر (دوبار)، جایزه فمینا برای رمان خارجی، جایزه ادبی «Lannan»، جایزه بین‌المللی رمان از نشریه آیریش تایمز و جایزه نویسندگان کشورهای مشترک المنافع اشاره کرد.

کوتسی زندگی شخصی ویژه‌ای دارد. او گیاه‌خوار است، به دوچرخه‌سواری عشق می‌ورزد و لب به الکل نمی‌زند. گفته می‌شود او مرد گوشه گیر و آرامی است، به ندرت با رسانه‌های گروهی ارتباط دارد و ترجیح می‌‌دهد از طریق پست الکترونیک با رسانه‌ها مصاحبه کند.

او برای دریافت دو جایزه بوکر شخصا به لندن نرفت و در سال ۲۰۰۳ هم پس ازاعلام برنده شدن نوبل حاضر به مصاحبه با خبرنگاران نشد. او در جایی نوشته است : «راه سومی میان حرف زدن و سکوت وجود دارد و آن ادبیات است. زبانی که من حرف می‌‌زنم مناسب نوشتن است و نه گفت و شنود.»

منتقدان سبک پاکیزه و جمع و جورش را نمایانگر نحوه زندگی پارسایانه او می‌‌دانند. منتقدان همچنین وی را وارث کافکا (نویسنده آلمانی زبان اهل چک) می‌‌خوانند و آثارش را شبیه به آثار نویسندگان اگزیستانسیالیست قرن بیستم می‌‌دانند.

در ایران بیش از ۱۵ کتاب از آثار این نویسنده به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند و به تنهایی از رمان «در انتظار بربرها»، سه ترجمه متفاوت وجود دارد.