به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از نیویورک تایمز، این نویسنده که بیش از همه برای کتاب «جنگ ارابه‌های دستی» در سال 1964 به شهرت رسید و در این کتاب به دستفروش‌های خیابانی در نیویورک پرداخته بود، در خانه‌اش بر اثر سرطان در گذشت. 

خانم مریل نویسنده بیش از 30 عنوان کتاب بود و چندین فیلمنامه برای فیلم‌های انیمیشن تلویزیونی در کارنامه داشت. او به نقش شانس زیاد توجه می کرد و تقریبا در همه آثارش این مساله را مورد توجه قرار داده بود، تا حدی که می توان گفت جایگاه شانس کمتر از مسایل اقتصادی و اجتماعی تثبیت شده نبود. 

او نوشتن را از سال 1951 با کتاب «هنری موش با دست نقاشی شده» شروع کرد. این کتاب درباره موشی هنری بود که درجستجوی تحقق خود در جهان موش‌های بزرگ بود. وی در آثارش به مفاهیم انسان دوستانه توجه زیادی داشت و همواره پیرنگ‌های پیچیده و شخصیت‌های زیادی به کار می‌گرفت. 

آثار او به زودی شهرتی مردمی به دست آورد و در دهه 60 به یکی از محبوب‌ترین نویسندگان کتابخانه‌های آمریکا بدل شد و آثارش در مدارس خوانده و برای نمایش‌های مدرسه به کار گرفته می‌شد. 

یکی از مشهورترین کتاب‌های او «خمیر دندان میلیونر» در سال 1972 است که دو سال بعد با اقتباس از آن فیلمی تلویزیونی ساخته شد و قهرمان آن پسری آفریقایی – آمریکایی بود که با فروش خمیر دندان دست به کاسبی می‌زند. او در این داستان تاریخچه‌ای از کار، مهاجرت و تلاش برای موفقیت را تصویر کرده است. 

بیشتر آثار خانم مریل با تصویرپردازی رانی سالبرت که بیش از 50 سال با وی همکاری کرد، خلق شده‌اند. «قلب آبی شکسته» 1960 که داستانی سگی در سوگ دوستش است از دیگر آثار پرفروش اوست. 

خانم مریل که کودکی‌اش در مزرعه‌ای در شمال نیویورک گذشت، گفته بود به جای بازی با عروسک‌ها، همه کودکی‌اش صرف ساختن کلبه، سد، قلعه و ... شده و شنا و کوهنوردی و سواری روی واگن علوفه از سرگرمی‌های او بود.