سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): محسن صیفی کار، متولد ۱۳۴۶، دبیر آموزش و پرورش استان همدان و کارشناسی ارشد فلسفه است، وی از فعالان حوزه ادبیات پایداری دفاع مقدس از سال ۱۳۸۲ است که با حوزه هنری، اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، مرکز حفظ آثار سپاه انصارالحسین (ع)، بسیج هنرمندان و… همکاری داشته و دارد.
محسن صیفی‌کار در طول سال‌های دفاع مقدس حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل داشته و بعد از جنگ رسالت خود را در نشر فرهنگ شهدا و ایثارگران به خوبی ایفا کرده است.
صیفی کار در سال ۹۸ دو جلد کتاب «حدیث حاضر غایب» و «ملازم اول، غواص» را از سوی نشر سوره مهر روانه بازار کرد و در کارنامه ادبی وی آثار بسیاری چون «۱۰ متری چشمان کمین»، «گنجنامه»، «مروارید سخن» و … به چشم می‌خورد. همچنین وی نگارش ۱۲ جلد کتاب شعر و داستان کودک و نوجوان را به پایان رسانده است.
- به عنوان اولین سوال بفرمایید نمایشگاه کتاب چه تاثیری در معرفی و برندسازی نویسندگان دارد؟
گاهی فضا برای معرفی آثار و نویسندگان نه تنها در نمایشگاه بلکه سایر مکان‌ها نیز فراهم نیست اما باید فضا را فراهم کرد.
مسئولان استانی و کشوری نمایشگاه، ناشرانی که در آنجا دعوت شده‌اند و متولیان نمایشگاه باید مواجهه را به شکل متقن، علمی، صمیمانه و محترمانه فراهم کنند که این هم زیرساخت‌ها و برنامه‌ریزی می‌خواهد.
برای معرفی نویسندگان و آثار آنها در نمایشگاه باید فکر کرد و نمی‌توان تصادفی کار کرد همانطور که برای هر برنامه و هر اندیشه منطقی باید فکر کرد.
- نویسندگان بومی چگونه می‌توانند در نمایشگاه کتاب سهم داشته باشند و خود و آثار خود را در این فضا عرضه کرده و از آن به عنوان یک فرصت استفاده کنند؟
نویسندگان شاید خودشان نتوانند این کار را کنند البته شاید معدود نویسندگانی فضای این کار را داشته باشند و بخواهند همت کنند اما نویسندگان اکثراً محجوب و مأخوذ به حیا هستند پس باید به نمایشگاه دعوت شوند و نمی‌تواند نویسنده خود بدون دعوت بیاید و ناشر خود باید دعوت کند.
متولیان و صاحبان نشر و کتاب باید از نویسندگان بخواهند که در کنار معرفی آثار خود نویسنده نیز در نمایشگاه حضور یافته و در مواقعی پاسخگوی نقد و پرسش‌های مخاطبان باشد.
باید ناشران یا متولیان نمایشگاه با تدابیر و برنامه‌ریزی‌های خاصی داشته باشند تا فرصت حضور فراهم شود.
باید به نویسندگان شهرستانی هم نگاه ویژه‌ای شود زیرا بسیاری از کتاب‌ها را نویسندگان شهرستانی تولید کرده‌اند و نباید با نادیده‌گرفتن آنها، فرصت حضور در نمایشگاه برای آنها فراهم نشود.
گاهی مرکزگرایی، ما را از نگاه به شهرستان دور می‌کند و این انصاف علمی و اجتماعی نیست زیرا بسیاری از نویسندگان شهرستانی از جایگاه ملی برخوردارند اما متاسفانه چون مقدور نیست، جامانده می‌شوند.
باید بدانیم دیده شدن نویسنده دیده شدن آثار است و تنها مطرح شدن خود نویسنده نیست، گاهی در این قسمت‌ها کم کاری می‌شود.
در زمینه حضور نویسندگان در نمایشگاه نوقلمان و جوانان بیشتر باید مورد توجه قرار گرفته و دیده شوند.
همچنین با توجه به اینکه کتاب محصول چند جانبه‌ای است، افراد زیادی در نشر آن دخیل هستند نویسنده، تصویرگر، ناشر، طراح جلد و حروف‌چین و… نیز هستند و چقدر خوب است که در نمایشگاه همه دخیلان در تولید کتاب جمع شوند.
امیدوارم نمایشگاه این اتفاق خوب که در حال شگل‌گیری است و در شهرستان‌ها هم شاهد برگزاری آن هستیم،،رشد بیشتر و بهتری داشته باشد و کتاب‌های خوبی در معرض دید علاقمندان قرار گیرد.
پیوست رسانه‌ای نمایشگاه نیز مهم است زیرا اگر رسانه نباشد نمایشگاه با مخاطبان کم تمام می‌شود، اما اگر پیوست رسانه‌ای داشته باشد، نمایشگاه بیشتر دیده خواهد شد.
- چه تحلیلی از ارتباط نویسندگان بومی با مخاطبان نمایشگاه کتاب دارید؟ و آیا به نظر شما فضایی برای مواجهه رو در روی نویسندگان با یکدیگر و دریافت نظر مخاطبان وجود دارد؟
به هر حال نمایشگاه طبق خاستگاه ذاتی خود محلی برای مواجهه مخاطبان و نویسندگان، نویسندگان و نویسندگان و نویسندگان و ناشران است، پس اهالی فرهنگ گاهی امکانی فراهم می‌کنند که با هم گفت‌وگو کنند.
گفت‌وگو باب مهربانی افکار و اذهان با یکدیگر و باب تجارب و اندیشه است، پس ما اگر همدیگر را ببینیم، می‌توانیم به دانش هم بیافزاییم و به صحه صدر خود کمک کنیم.
لذتی که در نشستن با افراد فرهیخته است از لذت های زیبای دیگر بالاست زیرا گفت‌وگوها بوستان اندیشه است و می‌تواند ما را به تکامل سوق دهد.
با دور هم جمع شدن در محفلی چون نمایشگاه اگر نقدی هم داریم با هم گفت‌وگو کرده و مشکلات را گره گشایی می‌کنیم.
یکی از برنامه‌های نمایشگاه این است که بتوانند نویسندگان خود را دعوت کنند، نشست‌های علمی و نقد کتاب برگزار کنند و رونمایی کتاب بگذارند پس این یک گام مثبت است.
هرچند این متولیان فرهنگی و سازمان‌ها و نهادها هستند که باید این بستر را فراهم کنند که نویسندگان با هم صحبت کنند و بیشتر در مواجهه با یکدیگر قرار گیرند.
نمایشگاه فرصتی اقتصادی و تبلیغاتی نیست پس هر چه بتوانیم پیوست‌های فرهنگی اندیشه‌ورز را داشته باشیم و مخاطبان را کمک کنیم کار غنی‌تر و ارزشمندتر می‌شود.
سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ با حضور ناشران خارجی و داخلی برگزار می‌شود.
نظر شما