به گزارش خبرگزاري کتاب ايران(ايبنا)، اثر حاضر، چهارمين كتاب از مجموعه آثار آيت‌الله نجومي است كه در آن سوره شريفه رعد تفسير شده است.

كتاب حاضر با نام «آيات سبحاني» تفسير سوره رعد است كه از سوره‌هاي مكي به‌شمار مي‌رود و مضامين آن با ايام اقامت رسول مكرم اسلام(ص) در مكه مناسبت دارد كه بيشتر در مسائل عقيدتي به ويژه توحيد و مبارزه با شرك و اثبات معاد است.

ثواب قرائت
در ثواب سوره مباركه رعد در كتاب ثواب‌الاعمال صدوق(ره) با سندهاي خودش از حضرت ابي‌عبدالله صادق(ع) نقل فرموده است كه «هركس سوره رعد را زياد تلاوت كند هيچ‌گاه او را صاعقه‌اي اصابت نكند، گرچه ناصبي باشد و اگر مومن باشد، داخل بهشت شود بدون حساب، و شفاعت او را قبول كنند درباره هركسي كه او را مي‌شناسد از خانواده‌اش و برادرانش». و در مجمع‌البيان از ابي‌بن كعب از پيغمبر(ص) نقل كرده است كه «هركه سوره رعد را بخواند به عدد هر ابري كه بر او بگذرد و هر ابري كه تا روز قيامت بگذرد ده حسنه به او پاداش دهند و روز قيامت هم از وفاكنندگان به پيمان خداوندي به شمار آيد.»

گرچه بعضي از مفسران، اين احاديث را داراي سند معتبر ندانسته‌اند، اما روشن است كه ذات احاديث الهي، فياض علي‌الاطلاق و فيض او نامتناهي است و ثواب‌هاي مخصوص سوره‌ها و آيات قرآني همه وابسته به تقوا و عمل صالح به اوامر و نواهي و مواعظ آنهاست تا مايه ثواب مخصوص و ممهود شود وگرنه بر تنها قرائت آنها و لقلقه زبان مترتب ثواب مخصوص و ممهود بسيار دور است، زيرا اين باعث افتادن در ناداني‌ها و شكستن هدف و غرض شايسته ساحت قدس خداوندي است و اين هرگز روا نباشد، در هر حال مترتب اغراض و ثواب‌ها بسته به نيت و صلاح شخص قاري به ويژه وابستگي او به ولايت اهل‌بيت طاهرين(عليهم‌السلام) مي‌باشد و نعوذبالله نه آن كه ناصبي باشد كه در حد كفر بالله است.

سوره شريفه رعد، از سور مكي و همه آياتش در مكه مكرمه نازل شده و مضامين آن با ايام اقامت رسول مكرم(ص) در مكه مناسبت دارد، زيرا سور مكي بيشتر در مسائل عقيدتي به ويژه دعوت به توحيد و مبارزه با شرك و اثبات معاد سخن مي‌گويد، بر خلاف سوره‌هاي مدني كه پس از گسترش اسلام و تشكيل حكومت اسلامي نازل شده و درباره احكام و مسائل مربوط به نظامات اجتماعي طبق نيازمندي‌هاي جامعه مسلمانان بحث مي‌كند.

سوره شريفه رعد نيز پس از اشاره به حقانيت و عظمت قرآن به بيان آيات توحيد و اسرار آفرينش كه نشانه‌هاي ذات پاك خدا هستند مي‌پردازد و حقانيت و عظمت قرآن را به عنوان معجزه و آيت رسالت بيان مي‌دارد و با سرزنشي بر كفار كه چرا اعجاز قرآني و آيت سبحاني را رد مي‌كنند با تعريفي بر آنان گفتارشان را مردود مي‌پندارد و در آغاز سوره مي‌فرمايد: «والذي انزل اليك من ربك الحق و لكن اكثر الناس لا يومنون»، حقانيت و عظمت قرآن را با آيات توحيد بيان داشته و به رسول گرامي‌اش مي‌فرمايد كه اين قرآن كه بر تو نازل شده حق است، حقي خالص كه مخلوط به باطل نيست.

دعوت قرآن بر توحيدي است كه آيات تكويني تمام كائنات شواهدي بر آن است و به همين سبب، هم سوره شريفه، آيات عظمت باري را برمي‌شمرد گاه از افراشتن آسمان‌هاي بي‌ستون «بغير عمد» سخن مي‌گويد و زماني از تسخير خورشيد و ماه به فرمان خداوند و گاهي از گسترش زمين و آفرينش كوه‌ها و نهرها و درختان و ميوه‌ها و زماني از پرده‌هاي آرام‌بخش شب كه روز را مي‌پوشاند، گاه باغ‌هاي ميوه انگور و نخلستان‌ها را به ياد آورده و شگفتي‌هاي آنها را برمي‌شمرد؛ سپس به بحث معاد و زندگي آخرتي انسان و دادگاه عدل پروردگار مي‌پردازد و مسووليت‌هاي مردم و وظايفشان را بيان داشته و تذكر مي‌دهد كه هرگونه تغيير و دگرگوني در سرنوشت آنان بايد از ناحيه خود آنان شروع شود و به كمال رسد و در تحكيم مساله توحيد از تسبيح رعد و وحشت آدميان از برق و صاعقه بحث مي‌كند و سجده آسمانيان و زميني‌ها را در برابر عظمت پروردگار بيان مي‌دارد.

هم‌چنين اين سوره مردم را دعوت به انديشه و تفكر مي‌كند و بي‌خاصيت بودن بت‌هاي ساخته و پرداخته دست بشر را روشن ساخته و براي شناخت حق و باطل مثال‌ها مي‌زند، مثال‌هايي زنده و محسوس و قابل درك همگان. و براي برنامه‌هاي سازنده و عملي، مردم را به وفاي به عهد و صله رحم و صبر و استقامت و انفاق در پنهان و آشكار و ترك انتقام‌جويي دعوت مي‌كند و تذكر مي‌دهد كه زندگي دنيا ناپايدار و اطمينان و آرامش جز در سايه ايمان به خدا حاصل نمي‌شود.

هم‌چنين اين سوره اخبار و آثار گذشتگان از اقوام ياغي و سركش، آنها كه حق را پوشاندند و يا مردم را از حق باز داشتند، نشان مي‌دهد و با تهديدهاي شديد به كفار و با تعبيرهايي تكان‌دهنده، سوره را به پايان مي‌برد.

حضرت آيت‌الله سيدمرتضي نجومي (1307 -1388 شمسي کرمانشاه)يکي از استادان بزرگ هنر اسلامي (خط، نقاشي، تذهيب و تجليد) و سرآمد ثلث نويسان معاصر و از فقيهان و مفسران معروف بود. معظم له علوم اسلامي را در نجف اشرف از محضر آيات عظام: سيدمحسن حکيم، سيدعبدالاعلي سبزواري و بيش از همه، ميرزا باقر زنجاني فراگرفت و به درجه اجتهاد نائل آمد. پس از پايان تحصيل، به زادگاهش بازگشت و به تدريش، تاليف و خدمات فراوان ديني و علمي پرداخت؛ در سال 1380 شمسي به عنوان يکي از چهره‌هاي ماندگار برگزيده شد.

چاپ نخست کتاب «آيات سبحاني (تفسير سوره رعد)» در شمارگان 1500 نسخه، 176 صفحه و بهاي 32000 ريال راهي بازار نشر شد.