«در برکهی دو پرنده» در سال ۱۹۳۹، پس از فارغالتحصیلی فلن اُبراین از یو.سی.دی، منتشر شد. این تاریخ، زمان مناسبی برای روایت چنین فراداستان طنزآمیزی نبود. به همین دلیل کتاب توفیقی نیافت و اُبراین آلمانها (جنگ جهانی دوم) را مقصر میدانست. اما این اثر، که آخرین رمانی بود که جویس خواند، پیشگوی ادبیات تجربی امروز است؛ جاییکه راوی ناگهان جلو میآید، مستقیماً به خواننده نگاه میکند و او را مورد خطاب قرار میدهد.
به نوشته روزنامه ایرلندی میتوان گفت نارنیا تنها یک سرزمین خیالی نبود؛ بلکه بازآفرینی خاطرات، مکانها و افسانههای کودکی لوئیس بود، در قالبی جاودانه و سحرانگیز.
