ضياءالدين ترابي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، درباره شعر و سبك شعري سهراب گفت: در حقيقت نزديكي به عرفان است كه باعث مي‌شود شعر سپهري با شعر تمام هم نسلانش متفاوت باشد. شعرسپهري در ابعاد عرفاني خود بسيار نوپرداز است؛ به ويژه از طبيعت به شكلي بسيار شايسته در واژگان و تعابيرش بهره مي‌گيرد.

وي درباره زبان شعر سهراب گفت: سهراب زباني زيبا زنده و دلنشين دارد؛ اما تركيب‌هاي انتزاعي كه استفاده مي‌كند عيني و در دسترس نيست و نمي‌توان به راحتي آنها را درك كرد. بنابراين كساني كه از شعر سهراب تقليد مي‌كنند، به هيچ وجه موفق نيستند؛ زيرا اين زبان و تركيب‌هاي سهراب است و نه كسي ديگر و كساني كه از اين تركيب‌ها استفاده مي‌كنند به نوعي گرفتار تقليد مي‌شوند.

ترابي درباره مقایسه مشهور بین بيدل و سهراب گفت: در واقع اشتباه است كه سهراب را با بيدل مقايسه كنيد. بيدل زبانش فارسي است اما فرهنگش ايراني نيست. وي از مشهورترين شاعران سبك هندي است و تنها از اين لحاظ كار بيدل يا صائب يا كليم به سهراب شبيه است كه همه آنها تصويرپردازان بسيار خوبي هستند و نوعي ظريف‌نگاري در اشعار همه آنها ديده می‌شود.

وي افزود: شعر سهراب را می‌توان به هايكوهاي ژاپني بسیار شبيه دانست. اما حتي همين هايكوها هم از فيلتر ذهن سهراب مي‌گذرد و بر كاغذ مي‌آيد.
 
اين شاعر و پژوهشگر درباره كتاب شعر جديدش گفت: «روياروي رويا» نام مجموعه شعري است كه امسال در بيست و دومين نمايشگاه كتاب ايران منتشر خواهد شد. اين مجموعه شعر دربرگيرنده بيش از ۷۵ شعر سپيد است كه در ۱۴۰ صفحه توسط انتشارات چاپار منتشر می‌شود. اين شعرها از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۴ سروده شده‌اند.