سرویس فرهنگ مقاومت خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عملیات قدس ۵ عملیاتی تابستانی در نیمه مرداد ۱۳۶۴بود که در هور، به هدف تصرف پاسگاه الیج به اجرا درآمد. تیپ الغدیر – که بیشتر نیروهایش رزمندگان یزدی بودند – برای انجام این عملیات انتخاب شد و هرکدام از گردان‌های آن اجرای بخشی از عملیات را به عهده داشتند. نقشه طراحی‌شده ما این بود که بعد از پایان کار گردان شناسایی، تخریب‌چی‌ها و غواصان وارد عمل می‌شدند و مسیر پیشروی نیروها را از سیم‌های خاردار و مین‌ها و بشکه‌های انفجاری پاک می‌کردند تا حمله اصلی با حداکثر ممکن انجام شود. البته وظیفه دیگر گردان غواصان این بود که نگهبانان دشمن را غافلگیر کنند و خط نخست دفاعی عراقی‌ها را نیز بشکنند.  سپس دستور داشتند موفقیت در اجرای این دو مرحله را با فریاد تکبیر اعلام کنند و منتظر پیشروی نیروهای تک‌رو قایق‌سوار بمانند. بخش اصلی عملیات با حرکت قایق‌سوارها شروع می‌شد و کار آنان حمله به مواضع دشمن و تصرف سنگرهای‌شان بود.
 
به روایت سید محمد فاطمی، راوی مرکز اسناد جنگ «از ساعت هجده تا نوزده نیروهای عمل‌کننده حرکت خود را (از سه محور تعیین‌شده) به طرف دشمن آغاز کرده‌اند... نیروها در دو محور کوتاه‌تر، پس از پشت سر گذاشتن پاسگاه‌های خود وارد مسیرهای‌شان شدند و بدون هیچ خادثه‌ای به نزدیکی دشمن رسیده‌اند، اما در اعلام آمادگی نیروهای محور امام علی(ع) تأخیر شده است. سرانجام در ساعت ۲۳ پس از پیگیری فرماندهی تیپ و انتظار چند ساعته نیروهای در محورهای حضرت رسول(ص) و حمزه(ع)، محور امام علی(ع) نیز اعلام آمادگی می‌کند و بی‌درنگ با قرائت رمز عملیات (یا علی ادرکنی)، آغاز درگیری اعلام می‌شود و نیروهای جلودار غواص و سپس نیروهای بلم‌سوار اقدامات خود را طبق طرح شروع می‌کنند.»
 
راوی می‌افزاید: «چنان که گفته شد، تکبیر رمز بین غواص‌ها و نیروهای تک‌رو است که غواص‌ها در صورت موفقیت در انهدام دشمن و گرفتن جای پا، جهت شروع پیشروی نیروهای تک‌رو بلم‌سوار، اعلام می‌کنند. پس از سقوط خط مقدم دشمن، با تکبیر غواصان، نیروهای تیپ در مجموع ظرف یک ساعت درگیری موفق می‌شوند علاوه بر تصرف کامل پاسگاه الیج، کمین‌ها و پاسگاه‌های اطراف آن را تا یک‌ونیم کیلومتری البیضه پاکسازی کنند و در یک آبراه اصلی در دو کیلومتری البیضه با ایجاد موانع و استقرار کمین، خط پدافندی خود را شکل دهند و در آنجا مستقر شوند.»
 
عملیات قدس ۵، کتاب‌ها و روایت‌ها

اگر کتاب «سلسله عملیات‌های قدس» را کنار بگذاریم، جستجو در دنیای کتاب‌ها برای پیدا کردن عنوانی دیگر، مرتبط با عملیات قدس ۵، ما را به کتاب «الیچ» می‌رساند. این کتاب، که عنوانش آن به کانون اصلی درگیری‌های نبرد قدس ۵ اشاره دارد کاری از کاظم فخار و گزارشی از کارنامه عملیاتی تیپ الغدیر استان یزد در این عملیات است. این کتاب پنج فصل دارد: «اقدامات تیپ قبل از عملیات قدس ۵»، «عملکرد تیپ مستقل ۱۸ الغدیر در عملیات قدس ۵ به روایت فرماندهان تیپ»، «اقدامات تیپ ۱۸ الغدیر بعد از عملیات قدس 5»، «گزیده‌ای از خاطرات رزمندگان تیپ ۱۸الغدیر از عملیات قدس ۵» و «شهدای تیپ ۱۸الغدیر در عملیات قدس ۵»؛ و در این پنج فصل، نبرد نیمه مرداد ۱۳۶۴در هور را از زوایای مختلف بررسی و روایت می‌کند.
   
نکته جالبی درباره نبرد قدس ۵ وجود دارد که اشاره به آن خالی از لطف نیست. در کتاب «توسعه روابط با قدرت‌های آسیایی» که سی‌وهفتمین جلد از مجموعه روزشمار جنگ ایران و عراق است، در مرور حوادث و اظهارنظرهای روز شانزدهم مرداد، یعنی روز بعد از عملیات، می‌خوانیم: «امروز خبرگزاری عراق به نقل از خبرنگار خود در شرق دجله، اجرای عملیات قدس ۵ را تکذیب کرد. نماینده این خبرگزاری در یک کنفرانس خبری تأکید کرده که ظرف دیروز و امروز در این بخش از جبهه هیچ‌گونه درگیری روی نداده است.» دستگاه تبلیغات جنگی بعثی‌ها مصمم به پنهان نگه داشتن این شکست بود و از اساس وقوع درگیری در هور را کتمان می‌کرد. بعثی‌ها آن زمان مشغول تهیه مقدمات برگزاری سران اتحادیه عرب بودند و نمی‌خواستند هیچ عاملی این نشست را تحت تأثیر قرار دهد.
 
البته شماری از رسانه‌های اروپایی، مثل خبرگزاری آلمان و خبرگزاری فرانسه از این نبرد گفتند و روایتی را که ما از نبرد عرضه کرده بودیم، ولو به شکل تلویحی پذیرفتند. به نوشته همین کتاب، رادیو اسرائیل - که از ابتدا، پیگیر اخبار و تحولات نظامی و سیاسی جنگ بود - نیز خبر اجرای عملیات قدس 5 و موفقیت نیروهای ما را منتشر کرد و بعد در تحلیل علت انکار شکست از سوی بعثی‌ها گفت: «هجوم جدید – که به احتمال قوی تعداد کمی نیروهای ایرانی در آن شرکت دارند – در آستانه گشایش کنفرانس فوق‌العاده سران عرب صورت می‌گیرد که در آن عراق قصد دارد حمایت بیشتر ممالک عربی را برای رویارویی با حکومت ایران خواستار شود.»