طالبی علی در پاسخ به این پرسش که «شخصیت‌های کتاب برخی بومی هستند و تعداد دیگر از روی اسم و نوع دیالوگ متوجه خوزستانی بودنشان می‌شویم. آیا این شخصیت‌ها در طول داستان با آن‌ها مواجه می‌شویم یا اینکه در زندگی‌تان وجود داشتند و بر همین اساس به چه شکل در جهان داستان شما بروز کردند؟» اظهار کرد: وقتی سوژه‌ یا ایده‌ایی رادریافت می‌کردم برای تبدیل به داستان، باید آن را پرورش می‌دادم تا طرح داستانی ازآن بنویسم و نیاز به شخصیت داشتم که از پیرامون‌ام استفاده می‌کردم.
 
وی ادامه داد: بعضی وقت‌ها تلفیقی کار می‌کردم. اسم شخصیت را عوض کرده اما خصوصیاتش را کامل تغییر نمی‌دادم. اما نمی‌توان گفت شخصیت‌ها همان‌طور که در واقعیت بودند در داستان آورده می‌شدند بلکه با الهام گرفتن از شخصیت‌های اطراف، شخصیت داستان را انتخاب می‌کردم.
  نویسنده کتاب خرداد نارس در جواب این سوال که «سیر داستان‌ها نشان می‌دهد که اجتماعی هستند و حوادث در داستان‌ها مثل طلاق ، سقط جنین ، بچه عقب مانده ذهنی و... برآیند موضوعات اجتماعی هستند آیا دغدغه شما بررسی مسائل اجتماعی بود یا جزو چیزهایی بود که ناخودآگاه برای شما اتفاق افتاد؟» توضیح داد: ناخودآگاه بود. اما از سه داستان به بعد متوجه شدم دغدغه خودم مسائل اجتماعی است و سعی کردم پررنگ‌تر روی این بخش کارکنم. 
 
طالبی علی در توضیح اینکه چرا  عنوان کتاب « خردادنارس» انتخاب شد؟ عنوان کرد: خیلی‌ها این سؤال را پرسیدند که چرا خرداد نارس.  این اسم یکی از داستان‌های این مجموعه است. و فلسفه انتخاب آن اتفاقی بود که قرار بود در خرداد ماه برای شخصیت اصلی داستان بیفتد، اما این اتفاق  به شکل دیگر در دی ماه می‌افتاد و خرداد هیچ وقت برای آن شخصیت نمی‌رسید و به همین دلیل خرداد نارس شد. ناگفته نماند این از داستان‌های برجسته کتاب است و علاوه بر آن از جذابیت برای مخاطب برخوردار بود.
 
وی زاویه دید داستان‌ها را اول شخص دانست و بیان کرد: چون اول شخص برای مخاطب همذات پنداری بیشتری ایجاد می‌کند. نوشتن این مجموعه از سال ۹۷ آغاز شد و در سال ۹۹ تحویل انتشارات صاد دادم.
 
این نویسنده خوزستانی علاقه شخصی خود را خوانش داستان کوتاه دانست و افزود: برای خوانش مجموعه داستان کوتاه را بیشتر ترجیح می‌دهم و اولین کارم را نیز با داستان کوتاه شروع کردم . اما قرار نیست داستان کوتاه بماند در ادامه رمان و داستان بلند کار می‌کنم و همچنین یک رمان کاملا بومی در دست نوشتن دارم.
 
وی به پرسش دیگر که «برای علاقه‌مندان داستان‌نویسی چه توصیه‌ای دارید و اینکه فرآیند شکل‌گیری داستان چگونه است؟» اینگونه پاسخ داد: به جمله آقای شهسواری در اول کتاب «حرکت در مه» برگردم که می‌گفت اگر کسی استعداد نویسندگی ندارد خودش را بکشد نویسنده نمی‌شود و کسی که استعداد نویسندگی دارد باید خودش را بکشد تا نویسنده شود. ابتدا می‌نوشتم ولی از وقتی که خواستم داستان بنویسم خیلی تلاش کردم. گاهی وقت‌ها داستانی را شش تا هفت بار می‌نوشتم و کنار می‌گذاشتم. دور می‌ریختم و دوباره می‌نوشتم.  داستان آخرم بعد از یکسال برگشتم و بازنویسی کردم. برخی داستان‌ها خیلی طول می‌کشید تا آن چیزی شود که خودم می‌خواستم . هرچه به انتهای اثر می‌رسیدم نوشتن برایم راحت‌تر می‌شد.