زهرا محدثی‌خراسانی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با بیان اینکه شاعران مطرح فارسی‌زبان از دوره‌های قبل و روزگار کهن به ستايش حضرت علی (ع) پرداختند و اشعار ماندگاری از آنها برجا مانده است، عنوان کرد: معروفی بلخی، رودکی را از شاعران مداح اهل بیت و از دوستداران حضرت علی(ع) معرفی می‌کند.و وی را جزو شاعرانی می‌داند که در سرودن شعر علوی سرآمد است.
محدثی‌خراسانی ادامه داد: بعد از رودکی، فردوسی در شاهنامه به پاسداشت و گرامیداشت حضرت علی(ع) پرداخته و مولانا نیز در مثنوی ارزشمند و گرانقدر خود با شعر معروف« از علی آموز اخلاص عمل/ شیر حق را دان منزه از دغل» ایشان را ستایش کرده است .شاعران بسیار دیگری نیز در قدیم به سرودن شعر در مدح و منقبت امیرالمؤمنین پرداختند.
این شاعر در پاسخ به این سؤال که اولین شعر علوی را چه کسی سرود؟ عنوان کرد: اولین شعر فارسی در مورد حضرت علی (ع) را رودکی و همزمان با او کسایی مروزی سروده است. کسایی مروزی، غدیریه سرود که مرتبط با بزرگداشت و پاسداشت حضرت علی(ع) است.
وی در مورد جایگاه کنونی شعر علوی نیز تصریح کرد: شعر علوی در تمام ادوار تاریخ ادبیات چه در گذشته و چه در حال، با شکوه، عظمت و ارجمندی بالایی همراه بوده است. شاعران همواره دغدغه سرودن فضایل و بزرگی‌های حضرت امیرالمؤمنین (ع) را داشتند واین آتش سوزان که برخاسته از شور و عشق و ارادت شاعران هست در جان و دلشان روشن است.
نویسنده کتاب «شعر آیینی و تاثیر انقلاب اسلامی بر آن»عنوان کرد: در شعر معاصر هم شاعران زیادی داریم که درباره امیرالمؤمنین (ع) شعر سرودند. علی موسوی‌گرمارودی در زمینه غدیر شعر معروفی با عنوان«در سایه‌سار نخل ولایت» دارد. طاهره صفارزاده هرندی شعرهایی در بزرگداشت حضرت علی(ع) سروده است. قیصر امین‌پور و سلمان هراتی هم جزو شاعران معاصری هستند که آثار فاخر و ماندگار از خود در پاسداشت و بزرگداشت حضرت علی به یادگار گذاشتند.
محدثی‌خراسانی در مورد جایگاه شعر علوی در میان اقلیت‌های دینی بیان کرد: عشق و ارادت به ائمه اطهار(ع) به ویژه حضرت علی(ع) آنچنان شور و شعفی در دل و جان شاعران به پا می‌کند که اقلیت‌های مذهبی اعم از مسیحی و زرتشتی این حس پاک و ناب را در خود احساس می‌کنند.
وی با بیان اینکه همه شاعران برای برقراری ارتباط با منابع موهبت، پاکی، درستی و راستی و صفا احساس نیاز می‌کنند، گفت: ائمه اطهار(ع) پر از نورانیت، پاکی، صداقت و راستی هستند که ارتباط داشتن با آنها موهبتی برای شاعر است که یک نیاز درونی و آنی در شاعر محسوب می‌شود و به مذهب مرتبط نمی‌شود بلکه با جان و دل وی ارتباط دارد.
محدثی‌خراسانی تصریح کرد: شاعر با خلوت‌های خود و سیر و سلوک شاعرانه‌اش می تواند با ائمه اطهار(ع)،ارتباط برقرار کند. در شعر معاصر می‌بینیم که اقلیت‌های مذهبی با این حس ناب و پاک ارتباط برقرار و با سرودن اشعاری در ستایش ائمه اطهاربه‌ويژه حضرت امیرالمؤمنین (ع) ارادت قلبی خود را به اسوه‌های عدالت و سخاوت در قالب شعر بیان کردند.
پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۶
نظر شما